Direct na de vakantie beginnen de Cito toetsen op school. Voor de regenboogprins een spannende en tevens moeilijke start met grote kans op moeilijk gedrag in de klas en verdriet daarover thuis. Dus lief en ik hadden ons voorbereid. Iedere volbrachte dag leverde een muntstuk op en om de drie dagen een speciaal cadeau. Vandaag waren de eerste drie dagen voorbij en het cadeau ging gezocht worden in de postzegelwinkel. Utrechters kennen misschien net als ik vooral de buitenkant van deze winkel. Een etalage vol bankbiljetten, postzegels, oude postkaarten. Ik was echter nog nooit binnen geweest.

Tot vandaag!

Het was alsof ik de hersens van de regenboogprins binnen stapte. Stapels met postzegelalbums reikten om me heen tot aan het plafond. Grote potten vol munten, Bakjes met oude kaarten. Zakken vol postzegels. Bakken met oude bankbiljetten. Het was alsof ik een film was binnengestapt.

Tussen de stapels door was een klein gangpad.  En over dat gangpad liepen de regenboogprins en zijn papa. Gelukkig vond die heel snel de bankbiljetten! De prins was blij. Zo blij, dat hij vertelde en vertelde, in de hoogste versnelling. Dit ging door tot wij hem na het eten afleverden bij zijn oma L, waar hij het weekend logeert.

Een weldadige stilte is nu over ons huis gedaald. Nooit geweten dat je de stilte kon horen. Ik hoor haar nu. Luid en duidelijk zwijgt zij. En mijn lief en ik, wij lezen.