God continues to invite us to deeper transformation

Deze dag begon met het lezen van een blog van Richard Rohr en een jaaropening van Jan Hol, waarin hij de slogan van de CHE ‘wie wil jij zijn voor de wereld van morgen’ noemde.
Ik realiseerde mij dat deze slogan plotseling anders klinkt. In mijn beleving was de wereld van morgen een wereld waarin alles door ontwikkelt: techniek, kennis, ICT. Een wereld waarin Robots belangrijker worden en kanker is overwonnen via medicijnen. Maar 2020 evaluerend en vooruitkijkend realiseer ik me dat de wereld van morgen er ook heel anders uit kan zien.
Het kan zijn dat er meer virussen zich verspreiden, dat er mensen besluiten voor zichzelf te gaan en mensen besluiten voor elkaar te gaan. Machtsverhoudingen kunnen veranderen. Mensen die dat nu niet verwachten kunnen op straat terecht komen. Het is geen zeker weten, het is meer dat ik uit mijn bubbel ben geschud. Toen ik dit weekend een vriendin sprak die vertelde hoe dit jaar er heel veel mis ging en hoe zwaar het leven nu voor haar is, kwam deze verwachting even heel dichtbij.

“Waarom heeft God dit gedaan?” is de steevaste vraag van de Regenboogprins als we het over Corona hebben. Ik zeg dan steevast: ‘God heeft dit niet gedaan, dit is via de mens en een dier gegaan.’
Maar in mezelf weet ik al een tijd lang niet goed wat ik met God aan moet in deze crisis. Een deel van mij stelt precies dezelfde vraag als de Regenboogprins. Een kinddeel in mij is verontwaardigd. Natuurlijk heb ik allang niet meer het beeld van God als Sinterklaas, of Almachtige beslisser over leven en dood. En toch ben ik verontwaardigd en wil ik God ter verantwoording roepen. Of in ieder geval een verklaring. Misschien willen alle gelovigen dat wel. Ik heb gezien hoe grote christelijke gemeenschappen probeerden het virus te negeren door te blijven kerken, in een poging om de almachtige Vader boven de ziekte te plaatsen. Ik heb ook gezien hoeveel kerken loyaal waren,  mee gingen in alle maatregelen en dicht gingen maar digitaal verder probeerden te gaan. Het virus is overal. Het slaat om zich heen in de gemeenschappen die door wilden kerken. Het kostte twee mensen het leven die meededen aan het voorbereiden van een digitale dienst voor kerst en besmet raakten. Er is geen ontkomen aan. Corona is er en zal onze samenleving veranderen.

Maar wat moet ik dan met God? Het bizarre is dat ik vanochtend terugkwam bij de manier zoals ik de laatste jaren geloof. Een geloof dat ooit begonnen is na het lezen van het boek ‘Eindelijk thuis’ waar Henri Nouwen me uit het perspectief van de ‘zoons’  haalde en uitnodigde om in het perspectief van de ‘vader’ te gaan leven. Een geloof dat mij brengt bij wie ik ben en welke keuzes ik maak, ongeacht ellende en moeilijkheden, ongeacht verraad en bedrog, egoïsme en verwendheid.

In de blog van vanochtend schreef Richard Rohr:  God continues to invite us to deeper transformation.  Waar heeft hij het dan over? Gisteren spraken de mensen die ik ken via Blossom030.nl  met elkaar via Zoom, iedereen had het lastig met het feit dat we elkaar eigenlijk alleen nog maar digitaal spraken en de eerste mensen begonnen af te haken. Een moment denk ik dan; “ja, ok, laat ook maar”. Maar gelukkig is er ook een deel van mij dat altijd trouw is aan waar ik mee begonnen ben. Ik sprak mijn verontwaardiging uit en er ontstond een persoonlijk en open gesprek. Wonderschoon eigenlijk, en dat digitaal! Het was alsof we elkaars handen beetpakten. Iedereen uitte zijn angst en frustratie, maar er kwam ook hulp en er kwamen manieren om te leren om door de moeite heen te gaan.  En ik denk dat de woorden van Richard Rohr daar mij raken; God CONTINUES, God gaat gewoon door met het uitnodigen van ons tot een diepere transformatie. Ik versta dat als: ‘God nodigt je uit om door te moeite heen te gaan, om er als een heler of beter of gezonder of sterker nee beter nog WIJZER mens uit te komen’. ‘Laat je niet leiden door angst’ is altijd mijn slogan geweest. Angst is een belangrijke waarschuwer, maar een slechte leider.

No matter what is going on around us, it’s important to remember that God keeps transforming creation into something both good and new.

En daarom ben ik blij, dat ik nog steeds een diepgelovig mens ben, al zijn alle Sinterklaaselementen verdwenen. Omdat ik wil leven vanuit een perspectief van verandering door moeite heen. Een verandering niet alleen voor mijzelf, maar voor ons. En die mensen en dieren en onze planeet beschermt en tot bloei brengt. En dat zal ik opnieuw doen in 2021. Met lef en met liefde. Hou me er aan als ik teveel begin te klagen of weg dreig te lopen!