Gisteravond liep ik om 19.45 de hogeschool in waar ik werk. In de hal liepen her en der wat verdwaalde docenten en studenten die nog aan de slag waren. Ik liep door naar onze eigen Starbucks. Aan een aantal tafeltjes zat een groep studenten en docenten. Ik was uitgenodigd voor een nieuw initiatief. Niet voor studiepunten, niet voor geld, maar gewoon omdat mensen er zin in hadden. Een filosofie-groep.
Deze avond stond het boek ‘De zin van het bestaan’ van Victor Frankl centraal. Ik werd deelgenoot van een boeiend gesprek.
