‘Zeventien’ van Eva Line de Boer

Een paar jaar geleden zag ik van haar een voorstelling over ‘alles wat er tegelijk gebeurde’. Ik vond de voorstelling boeiend, leuk origineel en ontroerend. En super vormgegeven. Dus toen ik de aankondiging zag van deze voorstelling zag wilde ik er naartoe. Samen met een vriendin zat ik in een halfvolle zaal. Ik vroeg me af waarom? Zou het kunnen zijn omdat de gemiddelde theaterbezoekers het als ‘intercultureel en dus niet interessant’ beschouwde? Of omdat de voorstelling door grotendeels ‘niet geschoolde spelers’ werd gespeeld? In de theaterkrant las ik later een recensie over het stuk waarin vooral de dramaturgie kritiek kreeg; het was ‘rommelig’. Lees verder →

Wonderlijk kunstig!

Ik denk dat dit de meest bijzondere werkweek was van schooljaar 2017-2018. .

Gemaakt door Esther Ras.

Gemaakt door Esther Ras.

Afgelopen maandag ontmoetten we elkaar. Een groep 2e jaars social work studenten, de acteurs van de theaterwerkplaats van ‘s Heeren Loo (de Hartenberg), hun regisseurs en ondergetekende.  Onder de dennenbomen van het terrein, in de gymzaal op het terrein van de Hartenberg verzamelden we.  Het was het begin van een week die ik niet snel zal vergeten.  Lees verder →

Meneer monster maakte alles goed!

04AEA9D1-984B-451C-8336-975CB35007FA

December is al lange tijd niet mijn favoriete maand. En hoe tof alle feesten ook zijn, sinds de regenboogprins bij ons woont, is mijn idee dat het teveel  van het goede is, bevestigd. De regenboogprins is momenteel een zeer kwetsbare en snel ontplofbare vogel, die als een soort knetterend vuurwerk zijn verdriet, woede en vermoeidheid er uit spuugt. Een regenboogdraak is een betere benaming.

Gisteren was zijn vriend op bezoek. Beide kinderen hadden zich enorm verheugd. Hele stukken van het bezoek gingen ook heel goed, maar toch was er op een gegeven moment weer zo’n ontploffing. Iedereen was daarna verdrietig. Wij omdat we het onvermogen van de prins zagen. De regenboogprins omdat hij het zo niet gewild had en zijn vriend omdat hij het heel rot vond voor de prins en ook voor zichzelf.  We maakten er samen het beste van en een film kijken hielp al. Maar toen we om 19.00 bij de voorstelling ‘ de boomhut met 13 verdiepingen’ van MENEER MONSTER zaten,  was alle leed vergeten.

Twee stralende, meespelende en roepende jongetjes zaten tussen ons een uur lang te genieten van het fantastische spel en de humor van de mannen die deze voorstelling spelen! Het werd de kroon op de dag! Dank jullie wel Chris, Christiaan en Olaf!

De voorstelling bezoeken?

https://www.meneermonster.com  Je kunt ze ook nomineren voor de Zapp podiumprijs!