We zijn bij het strand. We zwemmen in de zee. We duiken in de hoge golven die op ons afkomen. ‘Woehoe’ gil ik met mijn vrouwenstem. ‘Wihi!’ De hoge sopraan van de regenboogprins overtreft mijn hoogte.
Lief komt ook meedoen! ‘Wohoa!’ bast hij als de eerste hoge golf er aan komt. ‘Wohoa’! roept nu ook de regenboogprins wiens stem plotseling een octaaf gezakt is. En ik zie hem kijken naar mijn lief, zijn held, die hij in alles nadoet.
Vanmorgen trokken de regenboogprins, lief en ikzelf er op uit! Al lange tijd wilden we naar de expositie Hyperrealisme Sculptuur in de Kunsthal in Rotterdam. Vandaag was het zo ver. Ik had natuurlijk al wat foto’s gezien, maar als je er echt bent is het wel heel bijzonder. Bizar genoeg wilde ik net zoals iedereen de beelden aanraken. Ik wilde de huid voelen. Dat mocht natuurlijk niet en daarom lag er ergens een klein stukje van het materiaal waar de beelden van waren gemaakt dat we wel mochten aanraken. Dat deden de regenboogprins en ik en het was een raar gevoel, want het zag er uit als huid, maar het voelde als een soort rubber.
Tweetakt is toch wel een van de leukste kunstfestivals voor kinderen. Met name fort Ruigenhoek, omdat daar een aantal beeldende kunstenaars exposeren. Samen met de regenboogprins worden we dan een beetje gek. We springen op grote olifantenkussens, we luisteren naar een concert van kleine muziekdoosjes, we klauteren over tafels en er onderdoor (dat laatste doet de regenboogprins vooral). Dit jaar was de prins aan het werk om een dobber te maken in een van de workshopruimtes toen ik nog even wat filmpjes bekeek. En daar kwam ik uit bij mijn favoriet van dit jaar: Tomatenkopfe. Lees verder →
Het is zo’n zaterdagmorgen. Zo’n morgen dat de regenboogprins lekker een ducky leest, dat ik de winteracousticmix op spotify aanzet, en dat ik een beetje social media afstruin. Zo’n morgen dat ik een nieuwe naam tegenkom; Ebba Pauli. Zij was een Zweedse schrijfster en christelijke activiste die leefde van 1873-1941. Lees verder →
Er is een jaar voorbij gegaan sinds de regenboogprins fulltime bij ons woont. Vorig jaar juli woonde er een kind bij ons vol verdriet. Verdriet om het gezin waar hij niet langer kon wonen. Verdriet dat er alleen maar uit kwam in woede-uitbarstingen. En wat later in grote huilbuien. Lees verder →