Hij mopperde al weken over ‘dat stomme Corona-gedoe’. We gingen er wel op in, maar niet te veel. Het stond immers ook van ons best ver af. Wat kan er in een week veel veranderen. Lief en ik gingen daarin mee en dachten na over mogelijke scenario’s.
De prins echter stond waarschijnlijk op standje ‘wat niet weet wat niet deert’. En wij betrokken hem niet in onze scenario’s. We wisten zelf immers ook niet precies wat er zou gebeuren al dachten we wel een inschatting te kunnen maken. Dus het nieuws dat de scholen dicht gingen kwam voor ons als verwacht, maar sloeg in als een bom bij de Regenboogprins en resulteerde in woede, tranen en een ‘heel zwaar hoofd‘ zoals hij het zelf omschreef. Lees verder →
Vijf Euro Vijf
Mijn zus schildert al enkele jaren. Ze maakt vlekken op papier met aquarelverf en acryl en tovert allerlei beelden uit de vlekken. Fantasierijke figuren komen er tevoorschijn. Ik vond het inspirerend en begon er ook mee. De Regenboogprins vond het ook wel interessant en deed ook mee. We werkten op aquarelpapier. Toen de vlekken droog waren gingen we tekenen. Er ontstonden dansende aliens, olifantjes, draken, flubberwormen. Een van de schilderijtjes van de Regenboogprins vond ik erg mooi.
Hij had een gevaarlijke spin met daarnaast een flamingo gemaakt. Aangezien ik houd van flamingo’s in al hun kracht, schoonheid en tegelijkertijd lelijkheid en krakkemikkigheid, maakte ik een foto en zette hem online.
En toen gebeurde er iets onverwachts – een kunstenaar wilde het schilderijtje kopen.
Ik ging in gesprek met de Regenboogprins en die wilde zijn schilderij wel verkopen. Na een overleg had hij zijn prijs bepaald. Vijf euro vijf werd het.
De kunstenaar koper vroeg of de Regenboogprins nog een bijschrift wilde maken. Dat heeft hij gedaan en zo zijn beeld en bijschrift met zorg ingepakt en naar de koper gegaan.
Ook dit ging op een bijzondere manier, maar daar vertel ik in een volgende blog over.
Een slechte dag?
‘Hij heeft een lastige dag’ appt zijn begeleider me. ‘Hij had een lastige zware dag’ zegt zijn meester als ik hem ophaal van school. Een wit hoofd met blauwe kringen er onder staart mij aan. In de auto zegt hij ‘het was een slechte dag, ik deed veel slecht vandaag’. Ik zeg: ‘neem eerst maar even een dropje!’ Lees verder →
Vrolijke klanken en verdrietige woorden.
Justine, ik zie
De jassen gaan aan
Ze betalen hun bier
De groeten zijn gedaan
De echo van je naam in de lach van de meeuwen
December in duizend kleuren grijs
In de auto naar school draaien we in mijn ouderwetse wagen altijd cd’s. Vandaag is dat Spinvis. Het nummer Oostende kent de regenboogprins ongeveer uit zijn hoofd. Hij zingt mee ‘drinken aan zee, denkend aan jou, wachtend op sneeuw’, la la la en hij zingt alle leuke kleine geluidjes mee. Vrolijk zing ik ook mee. ‘Heerlijke muziek he?’ zeg ik enthousiast terwijl ik het raam wat verder open draai om de wind en de zon de ruimte te geven in de auto. Het wordt stil naast me. Een denkrimpel verschijnt boven de ogen van de regenboogprins. ‘Eigenlijk wel gek dat het wijsje zo vrolijk is. Daardoor denk je dat het een vrolijk liedje is, maar het is een verdrietig liedje’ zegt hij dan. ‘ Hmmm ja zeg, je hebt gelijk. Het is een verdrietig liedje, maar door de muziek merken we dat niet direct. Luisteren we beter naar de muziek dan naar de tekst denk je?’ De regenboogprins kijkt me aan. ‘Ik denk het wel, maar ik snap het niet precies.’ Ik ook niet.
Project mislukt.
Het leek me zo boeiend en leuk. Tijdens de 40 dagen tijd bloggen over burgerlijke ongehoorzaamheid. Ik moet toegeven dat dit project volkomen mislukt is. Ik kon de energie niet opbrengen om te zoeken naar allerlei leuke en boeiende projecten. Zo maar. Zonder reden eigenlijk. Ik was met andere dingen bezig. Tja… zo gaat dat soms.
En nu is de vastentijd bijna voorbij. Daarom post ik vandaag maar de collage die de regenboogprins maakte een paar weken geleden. Die had hij op school niet mogen ophangen. Daarom post ik hem hier. Toch een beetje provocatie. Zo meteen ga ik kijken naar het meest provocatieve verhaal allertijden. The Passion!