Psychiaters weten opvallend weinig over de kwestie waarom sommige mensen met een psychische aandoening herstellen en anderen met dezelfde diagnose een ‘carrière’ in de ziekte hebben. Om die vraag te beantwoorden is er volgens mij meer aandacht nodig voor de afstand tussen de psychiatrische modellen die een ziekte verklaren en de verhalen waar mensen zelf betekenis mee vinden. Zelfs als de kwesties van interpretatie ondergeschikt zijn aan het vinden van een medische behandeling, veranderen deze verhalen het leven van mensen soms op een onvoorspelbare manier en hebben ze grote invloed op iemands besef van identiteit – en de wens om te worden behandeld.

De afgelopen week las ik op aanraden van een collega het boek ‘Vreemden voor onszelf’ van Rachel Aviv. Het bovenstaande fragment schreef zij in de inleiding van dit boek waar ze vijf levens van vijf mensen met verschillende culturele achtergronden beschrijft. Iedere persoon heeft een psychische aandoening en zoekt naar een manier om hiermee te leven. Aviv beschrijft de levens van deze mensen via wat ze over hen heeft gelezen en gehoord, via gesprekken met henzelf en via gesprekken met belangrijke naasten. Lees verder →