Bijna 14 – puber(eigen)wijsheid van de Regenboogprins

op

Als we thuiskomen van vakantie staat er een grote doos op de eettafel. ‘Van Dijks boeken’ staat er op de buitenkant. Bizar dat ik zelf zo’n 40 jaar geleden ook al mijn schoolboeken bij ‘Van Dijks boeken’ bestelde. Ik vraag me af in hoeverre het 2e jaars onderwijs is veranderd.

De Regenboogprins wil gelijk gaan kijken. ‘Maar het is nog vakantie’ protesteer ik. Hij kijkt naar mijn lief. Die snapt de Regenboogprins helemaal en dus ga ik ook overstag. Lief en ik gaan even met de hond wandelen en onze pleegzoon pakt ondertussen de doos  uit.
Als we thuiskomen zien we een berg boeken op de tafel liggen en zit de Regenboogprins met grote aandacht in het biologieboek te lezen. Lees verder →

Een andere wereld.

op

De afgelopen week had voor mij hetzelfde gevoel als ik wel eens op vakantie heb. Er even helemaal uit zijn of zo… In een andere wereld kijken, en dat gevoel was fijn. (Reactie 2e jaars studente social work CHE)

 

Vrijdagochtend, kwart over tien. Mensen in rolstoelen komen de zaal inrijden. Een meisje spreekt mij aan. Ze pakt me bij de hand en loopt naar het noodplan waar ze dingen over aan mij vertelt. Ik versta er niets van. Een van de spelers komt naar me toe. ‘Wanneer beginnen we? Ik ben bang dat ik alles vergeet. Moeten we alvast naar de gang lopen?’ Een andere speler loopt 4x de route van de gang naar het podium. ‘Hier moet ik langs he?’ Zegt ze. ‘Ik ben zo zenuwachtig’. De tranen beginnen over haar wangen te stromen. Er staat direct een van mijn studenten bij haar die haar moed inspreekt en zegt dat we de klus samen gaan klaren. De als klok en zee geschminkte Meryam staat met haar witte bruidsjurk en prachtige witte hoed voor zich uit te staren. Af en toe ziet ze iemand die ze kent. Dan zwaait ze. Een bezoeker wil duidelijk niet naar binnen. Hij lijkt bang. De technicus wenkt me. ‘Wanneer moet de film aan?’. Lees verder →

Homo Deus? Vechten&Vieren 2019

op
Vormgeving: Rieteke van Laar

Vormgeving: Rieteke van Laar

Een half jaar geleden stond de toekomst nog ver van me af. Maar de afgelopen maanden spoedde ze met enorme snelheid naar me toe.  Technologische veranderingen gaan veel sneller dan ik dacht  (of ik heb geruime tijd onder een steen geleefd, daar heb ik zeker aanleg voor).

Voor mijn werk op de CHE (Christelijke Hogeschool Ede) ontwierp ik samen met collega’s een verbredingsprogramma waar studenten die onderwijs volgden over neuropsychologie samen met kunststudenten een festival vullen over technologie en toekomst. We bundelden onze kennis en talenten. Neuropsychologie, filosofie, theologie en kunst trokken deels apart, deels samen op.

Nieuwsgierig ging ik op zoek naar kunst en kunstenaars die hier mee bezig waren. Ik bezocht exposities over privacy, camera’s en algoritmen, over de ‘na-de-mens-tijd’ en robotliefde, ik bezocht theater over iemand die zichzelf verloor in de online-wereld. Ik sprak met studenten en collega’s over de mens die zichzelf kan genezen en verbeteren, de Homo Deus. Vele vragen ontstonden.

Is de Homo Deus ook nog een Homo Respondens? Of een Homo Ludens?  Of blijkt het idee van de Homo Deus een ver overschat ideaal en zijn we eerder de Homo Stupides? Wat is er te winnen in de toekomst? Wat te verliezen? Ik ben er nog niet uit (gelukkig ben ik niet de enige).

Vormgeving Rieteke van Laar

Vormgeving Rieteke van Laar

De studenten zochten tijdens het programma de afgelopen maanden hun eigen interesses en fascinaties. Waar de een vol enthousiasme zich stortte op de werking van het brein, vroeg de ander zich af in hoeverre er nog ruimte is voor het rauwe leven, het niet-perfecte. 

De technologische ontwikkelingen gaan enorm snel, maar het is belangrijk trage vragen te blijven stellen. Zowel wat er te vieren is als wat beschermd dient te worden kun je aankomende maandag 28 januari tussen 18.30 en 21.30 bekijken en beleven in Cultura in Ede. De toegang is gratis. 

https://m.facebook.com/vechtenvieren/

https://www.instagram.com/vechtenenvieren/

 

Kwaliteitzorg; Trumanshow?!

op

Ik hou van het woord ‘kwaliteit’. Ik hou ervan als ikzelf en de mensen met wie ik werk uiteindelijk tevreden zijn als de klus geklaard is. En ja..over het algemeen kan alles wat ik doe beter. En het is ook leuk om me iedere keer verder door te ontwikkelen. Maar nu ik al een paar weken me verdiep in kwaliteitszorg in het onderwijs word ik opstandig.Ik worstel me door PDCA cyclus en INKmodel en externe audits en ik zie de woorden en systemen zo langs mijn ogen glijden weer terug in het boek. Geërgerd sla ik het boek vervolgens dicht en zucht.

image

Lees verder →