De tiende dag van de veertig dagen naar Pasen is vandaag. Met een kop vol snot en een koortsig gevoel schrijf ik vandaag. Ook het kleine lijden mag er zijn. Ik las mijn blog over As net nog even door. Ik schreef toen dat ik twijfelde over het thema ‘lijden’ omdat het me zo zwaar leek. Lees verder →
40 dagen duister: (dag 8: Johnny Cash HURT)
Ik rijd in mijn auto en de mensen om wie ik geef dolen door mijn gedachten. Mensen met wie ik leef, mensen met wie ik werk of werkte. Hoe heb ik ze gezien? Heb ik ze genoeg gezien? Heb ik naar ze geluisterd? Heb ik mijn eigen kwetsbaarheid met ze gedeeld? Ik weet het niet. Zo vaak ook luister ik niet, zie ik niet, negeer ik mijn gevoel, ben ik eigenwijs. Ik lijd aan mijn eigen falen.
40 dagen duister: holocaustmonument Berlijn.
Ik kijk naar een groot geordend plein vol grijze stenen rechthoeken. Het holocaustmonument in Berlijn. een plein vol grafstenen staart me met holle ogen aan als was ze een verloren gegane stad. Lees verder →
40 dagen duister (dag 1: wat wapens doen)
Dit filmpje en artikel kwam ik tegen op Facebook. Het verhaal vertelt zichzelf:
As
Vandaag is het Aswoensdag, Na het uitbundige carnaval zetten de mensen hun maskers weer af en tekenen een askruisje op hun voorhoofd. Over 40 dagen is het Pasen. Sommigen van ons vasten tijdens die 40 dagen. Vroeger betekende dat dat je bepaalde etenswaren niet at. Tegenwoordig kun je ook 40 dagen geen social media, 40 dagen geen alcohol of andere dingen kiezen. Ook ik wil iets met de komende tijd doen.