Bom d’r op!

imageEr was eens een vrouw. Een leuk mens. Een open mens. Ze was onderwijzeres.  Eerst in een school en later,  toen iedereen moest vluchten, gaf ze les in een kamp; ergens in een souterrain.  De omstandigheden waren niet ideaal. Er waren papieren en potloden, er was krijt, maar dat was het dan.  De kinderen echter bleven lachen en komen, dus de lerares bleef ook komen. Veel moeders probeerden jurkjes en truitjes te breien en daarna te verkopen om spullen voor ‘de school’ te kunnen kopen. De lerares sprak na haar lessen met hen. Ze luisterde naar verhalen over verkrachtingen en plunderingen. Ze sprak met de moeders, de vrouwen, de kinderen. Ze bad met ze. Ze was van grote waarde voor haar gemeenschap. Ze bracht hoop. Toen viel er een bom op het souterrain. Zeven kinderen en de lerares overleden.

Honey, I blew up the system

 

image

Pasen 2015. Terwijl ik iedere dag schreef over het thema lijden werd ik er langzaam mee vertrouwd. Ik was bang dat ik in een depressieve zeur zou veranderen, of een agressieve activist, of een melodramatische heks.  Want ik heb ze alledrie wel een beetje in me en door over lijden te schrijven was ik bang dat ik dat deel van mezelf zou vergroten. Maar niets gebeurde zoals verwacht. Lees verder →

40 dagen duister (dag 17: au!)

Het is de gewoonte om na een tijd te stoppen met medicijnen om te checken of ze werken en of ze nog nodig zijn. Aarzelend en onzeker gingen we er in mee.  Zou hij dat aankunnen? Meteen de dag nadat we stopten zagen we het effect. We zagen de kleine jongen veranderen van een dappere prins in een angstig en boos vogeltje dat zich plotseling voor ons verstopte en dacht dat hij zich tegen ons moest verdedigen. Au. Dat deed heel erg pijn.

 

image Lees verder →

Kerstgeschenk

Het is 24 december 2014. Ik word wakker van een hoog stemmetje dat mij vertelt dat het 8.00 is en twee kleine handjes die koud op mijn gezicht liggen. Als ik mijn ogen open doe zie ik een koud neusje en twee glinsterogen vlak bij mijn gezicht. Ik voel een soort vreemde traan in mijzelf opwellen.  Het wezentje huppelt al weer weg richting de badkamer en stapt daar luid pratend in bad.

Lees verder →