Al zolang de regenboogprins bij ons woont (inmiddels zes jaar) is knuffelen en kussen een belangrijke taal om te bevestigen dat we graag bij elkaar zijn. In de ochtend krijg ik een kus op mijn wang en mijn mond en een omhelzing. Als hij naar school gaat krijg ik ook een kus. Als hij weer terugkomt opnieuw.
De rest van de dag komt hij vaak tegen me aanstaan of even op schoot zitten. Ook als hij net zijn chocomel op heeft krijg ik een kus. Een natte chocolade kus dan, waarbij het restje chocolademelk dat nog in zijn linker mondhoek zit vakkundig wordt uitgesmeerd over mijn kin. Dit waardeer ik iets minder, maar voor de liefde heb ik dat uiteraard over.
De laatste tijd heeft de prins ook nog andere vormen van kussen gevonden. Lees verder →