Ik rijd in mijn auto en de mensen om wie ik geef dolen door mijn gedachten. Mensen met wie ik leef, mensen met wie ik werk of werkte. Hoe heb ik ze gezien? Heb ik ze genoeg gezien? Heb ik naar ze geluisterd? Heb ik mijn eigen kwetsbaarheid met ze gedeeld? Ik weet het niet. Zo vaak ook luister ik niet, zie ik niet, negeer ik mijn gevoel, ben ik eigenwijs. Ik lijd aan mijn eigen falen.