Pleur op!

Kutland!

Ze moesten haar onder de zoden leggen.

Homo!

Het verbaast me dat mensen dit soort dingen gewoon aan elkaar tweeten, als reacties onder nieuwsartikelen zetten en als haatmails versturen. Afgelopen nacht zag ik een filmpje waarin Sally Kohn dit aan de orde stelde. Ze sprak over het leren zien van de andere mens. Niet de mening was bepalend voor haar vertrouwen in hem, maar wie de ander was als persoon. Ik vond het een mooie en ware gedachte. Volgens mij heeft het vertellen van levensverhalen dezelfde werking. Door de verhalen leer je de mens kennen en zien achter het verhaal, Je herkent jezelf en je bent hierdoor in staat je te verbinden.