Ik eindigde mijn vorige blog met de quote van Peter Rollins waarin hij beschrijft dat de kruisiging van Jezus ons naar de vrijheid leidt van de levensvreugde midden in de gebrokenheid. Maar wat betekent dit? Hoe wijst dat mij de weg in mijn leven? Voor een deel is de vraag beantwoord. Ik hoef niet meer te zoeken naar het ‘waarom’ van het lijden en het ‘waarom’ van het toelaten van lijden door God (denk ik). Het lijden is er simpelweg. Ik kan alleen maar zoeken naar een manier om daar middenin mijn weg te gaan. Maar hoe dan? Het leuke is dat Rollins om een antwoord op deze vraag te geven, niet alleen de Evangeliën, maar ook de brieven van Paulus beschrijft. En met terugwerkende kracht kreeg ik een groot respect voor de man die er mijns inziens voor gezorgd had dat er allerlei regels in kerkelijke gemeenten waren die ik op zijn minst vrouwonvriendelijk vond. In het perspectief dat Rollins geeft op Paulus is dit helemaal niet zo. Het tegenovergestelde juist. Lees verder →
Fragmenten: Perspectieven op Jezus 2 (Peter Rollins: Verslaafd aan God)
‘De Evangeliën wijzen ons op het bevrijd zijn van de hunkering naar datgene waarvan we geloven dat het ons bevrediging zal geven.’ Peter Rollins wijkt hier ogenschijnlijk niet af van wat ik al vele malen heb gelezen in mijn leven. De Evangeliën gaan immers over Jezus? De Christus? De Mens zonder Zonde? Toch geeft hij mij een ander perspectief dan ik ken.
Volgens Rollins betekent dit dat hij mens was zonder het gevoel van scheiding in de kern van zijn wezen en daarom zonder enige verknochtheid aan een afgod die ten onrechte zou beloven hem tot een compleet mens te maken. Aan het kruis heeft Jezus de scheiding en vervreemding ervaren van de afgod die leegte creëert. In het verhaal van de kruisiging zijn wij getuige van de vernietiging hiervan. Hier ontdekken we de waarheid. Namelijk dat het hele patroon van erfzonde, de wet en de afgod een verzinsel is. Lees verder →