40 dagen: de levensparel (Ebba Pauli)

Charissa Bakema op 19/02/2018

Een oude vrouw beklom moeizaam de tien trappen van het oude flatgebouw waar de kluizenaar woonde. Bij de verdieping waar ze moest zijn bleef ze even uithijgen en keek uit over de stad. Ze zag de wijk waar haar dochter woonde met haar kinderen. Ze zag de school van haar kleinkinderen. Ze zag het centrum waar haar zoon een duur appartement bewoonde. Ze zag haar eigen oude stadswijk waar ze nu al bijna 50 jaar woonde. Ze keek naar de lucht boven de skyline. Een goudrode gloed hing boven de stad. Lees verder →

40 dagen Ebba Pauli: goed worden

Charissa Bakema op 17/02/2018

Photo by Alex Harvey on Unsplash

Er was eens een vrouw. Een hardwerkende vrouw. Ze ging iedere dag naar haar werk, zorgde voor haar kinderen, besteedde aandacht aan haar man. Belde haar vrienden en vriendinnen, organiseerde buurtmaaltijden en gaf altijd wat aan collectanten die aan de deur kwamen. Ze steunde ‘artsen zonder grenzen’, had een adoptiekind via Compassion en World Vision. Het was zo’n vrouw waar iedereen bewonderend naar keek en zich afvroeg hoe ze het allemaal redde. Op een dag zei haar buurvrouw ‘wat ben je toch een goed en nobel mens’. De vrouw glimlachte; maar toen ze thuis moe op de bank zat bleven de woorden van de buurvrouw in haar hoofd rondcirkelen en ze vroeg zich af waarom. Ze had liever niet gehad dat de buurvrouw dat had gezegd. Nu leek het net alsof zij een goed en nobel mens wilde zijn. Lees verder →

40 dagen Ebba Pauli; het gewone kleine leven?

Charissa Bakema op 15/02/2018

Photo by Andrew Ly on Unsplash

Het verhaal van Ebba Pauli gaat over een dorpspriester. Nu zouden we ook kunnen spreken over een mens, een gewoon degelijk mens. Misschien een moeder of vader, een leerkracht of een dorpsdominee die enigszins jaloers kijkt naar de vrolijke wereldreiziger, de zwoegende ondernemer, de diepbedroefde achtergelatene en de innig gelukkige jonge liefde. Zij ziet al dat spetterende, knallende en vol geleefde leven en vraagt zich af waarom alles bij haar zo normaal is. Zo gewoon en netjes en doorsnee. Zo ja.. saai eigenlijk. Zij besluit om op bezoek te gaan bij de kluizenaar om haar onvrede te uiten. Lees verder →

40 dagen schrijven

Charissa Bakema op 13/02/2018

Ze keek naar de lijster en sprak: ‘Waarom zingen als niemand je hoort?’
‘Ik ben er om te zingen’ antwoordde hij en vloog weg. Emily Dickinson

Morgen begint de 40 dagen-tijd. Voor mij is dat een tijd om te bezinnen. En bezinnen doe ik graag door te schrijven. Als ik schrijf dalen gedachten langzaam in. Ik kan dan mijn chaotische gedachtenwereld ordenen.

Ik wil een reactie geven op de verhalen uit het boek ‘de kluizenaar’ van Ebba Pauli, een Zweedse activiste uit de vorige eeuw. Wat zeggen haar verhalen over leven, levenskunst, zingeving en lijden? Ik zal schrijven, misschien lees je mee. Misschien reageer je. Misschien gaat het aan je voorbij. Alles is goed. Ik schrijf.