Ik dacht altijd dat ik haar voor het eerst ontmoette tijdens een grote reünie van de organisatie waar ik werkte. Maar zij wist me te vertellen dat het eerder was en dat ze als tiener  een keer meespeelde  in een sketch tijdens een ouderavond die ik uitvoerde voor een middelbare school. Uiteraard had ze gelijk.

Toen ze achttien was deed ze mee aan een auditie voor Switch theater, dat ik programmeerde en regisseerde.
Toen ze 20 was, werd ze mijn collega en toen ze 21 was, nam ze een deel van mijn baan over. Kwaliteit, eigenheid, betrokkenheid en een geheugen als een olifant, dat kenmerkt haar.

Tabitha beschouw ik als een wonderlijk mens, zo anders dan ik, alhoewel mensen ons vaak met elkaar vergeleken. Dan noemden ze ons: Charis A en Charis B, of andersom; Tabith A en Tabith B. Waarom mensen dat deden snap ik nog steeds niet helemaal,  omdat we naar mijn idee totaal anders zijn.
Ik vergeet alle namen van mensen die op mijn pad komen, Tabitha onthoudt ze.  Ik kijk naar de grote lijnen, Tabitha kijkt naar de details. Ik wil de (creatieve) leiding hebben, Tabitha vindt het prima om een deelproject op zich te nemen en kan zowel conformeren als haar eigen visie en stempel op het geheel zetten. Humor hebben we allebei. En we kunnen ook allebei nogal boos worden over onrecht en dat vervolgens op ongenuanceerde wijze uiten. We hebben allebei een grote liefde voor mensen en een speciale voor kinderen en jongeren. We hebben ook allebei een grote liefde voor theater dat raakt en ontroert en tegelijk met humor naar het leven kijkt.
Tabitha en ik gingen na Switch allebei onze eigen weg. Zij werkte een tijd als ambulant begeleider met tienermoeders, maakte cabaret, regisseerde jongerenmusicals, werkte bij Present, trainde bij Pure Talent. Ik begon een eigen bedrijf en werkte in het HBO. Maar we bleven samen optrekken bij het Ei, soms als spelers, soms als regisseur. Ieder maakproces was een feest en iedere voorstelling werd goed ontvangen door het publiek. Omdat zij drie jonge kinderen had en ik een pleegzoon kreeg, heeft het Ei de laatste vijf jaar alleen op aanvraag korte programma’s gedaan, maar nu hebben we weer zin in een project. Een groots project wat ons betreft. We gaan er voor.