Het zal je maar gebeuren. Je bent gewoon thuis. Je man is er niet, maar wel de horde kinderen die aan je zorg is toevertrouwd. De regenboogprins, je neefje, de twee jongetjes die maandelijks een dagje langskomen zijn allemaal aanwezig en vragen veel aandacht zoals je gewend bent. Het is koninginnedag. Dan gaat de bel. Als je open doet staat daar plotseling koningin Maxima voor de deur.

Ze heeft een mooi jurkje aan. Ze is alleen. Geen Willem en geen lijfwacht. Ze kijkt je aan en vraagt of ze even een kopje thee bij je mag drinken. Uiteraard mag dat. Je laat haar binnen en wat later drinken jullie samen een kop thee en praten over werk, koninginnedag en drukte. Dan beginnen de jongens te muiten en je moet ze even gaan ondersteunen. Maxima vindt het prima en vraagt of ze nog even  mag uitrusten op je bank.Terwijl je de jongetjes  helpt vraag je je af waaraan je haar bezoek te danken hebt. En ook waarom alles om je heen eigenlijk zwart wit is.

Als je weer naar binnen gaat, gaat Maxima net weer weg. Jullie nemen hartelijk afscheid. Een beetje verbaasd sluit je de deur achter haar. Dan wordt je wakker en denkt: Wat een wonderlijke droom. En waarom zijn al die kinderen er wel, maar verder geen man? Dat Maxima er was vind je heel gewoon.

Twee uur later rijd je met je auto naar je werk. Voor de radio hoor je plotseling dat het internationale vrouwendag is. De kwartjes beginnen te vallen. Koninginnen of godinnen, moderne eigentijdse vrouwen en moederschap, het zijn de grote thema’s die bij internationale vrouwendag horen.

Terwijl je verder rijdt ben je dankbaar dat je op zo’n manier kan dromen dat je het verraste en vrolijke en sterke gevoel de hele dag bij je kan houden.