Onze twee maandelijkse mooie bruine stuiterballen waren afgelopen weekend bij ons. Extra stuiterend ook nog eens omdat vriend Sint in het land was.
We probeerden ze te mijden, maar toch konden we er niet aan ontkomen dat in iedere openbare ruimte Pieten en Sinten rondliepen.
Onze stoere stuiterende jongens veranderden plotseling in enigszins verlegen mannetjes wat ik me wel voor kon stellen aangezien ze die Pieten en Sinten helemaal niet kenden.

Van een afstandje keek ik naar het gebeuren. Ik zag de Pieten pepernoten uitdelen aan brutale blanke kinderen, aan verlegen blanke kinderen, aan kleine blanke kinderen. maar onze stuiterballen liepen ze voorbij.

Vol verbazing wees ik de Pieten op de twee verlegen bruine jongens die om ze heen liepen. Gelukkig werden ze toen rijkelijk voorzien van pepernoten en strooigoed.

Waarom zagen die Pieten de jongens niet?
Ik bedacht me dat er misschien toch iets van bewustzijn en reflectie op gang was gekomen bij de vermomde bleekneuzen. Jammer dat onze stuiterballen daar de dupe van dreigden te worden, maar wel fijn dat het gebeurt.