Het is een dag later. We eten samen een pannenkoek in een restaurant en de prins zet het gesprek van gisteren voort.
Oneindig…
“Charissa, hoe ziet de wereld van de oneindigheid er uit?” vraagt de regenbooprins vandaag als ik hem uit school haal. “Ehm….” zeg ik.
Helaas, bezet!
We liepen samen naar de dokter deze ochtend. De regenboogprins vrolijk pratend naast me. Op de brug passeert een mevrouw. ‘Wat heb jij toch een leuk kind!’ zegt ze. ‘Ik ben helemaal jaloers.’ Ik laat de opmerking even bezinken, maar de regenboogprins reageert ‘Heb jij even pech, dat gaat mooi niet door. ik ben al bezet.’ De vrouw loopt grinnikend door en ik pak de regenboogprins stevig bij zijn hand en loop de praktijk binnen.
A story of belonging
It’s 2,5 year now that our fosterchild is living with us. When I write or speak about him, I call him Rainbowprince to protect him in public space. Rainbowprince is his name because of his creative autistic brains. It’s just that, that makes him so special and unique. It’s a great blessing to be able to take care of this child. Day after day he tells me his stories, his ideas and asks me questions.
This morning he asked me:
– I am the Rainbowprince, are you the Rainbow?
I was deeply touched by this sign of belonging. And I was impressed by called ‘rainbow’. The next moment He said; and Egbert? Is Egbert the rainbowbird? YES ! He is. ANd YES, We’re definitely a family.
Thank you my little Rainbowprince for everything you give!
Sherlock, Watson en echte mensen
Ik hou van alle soorten Sherlocks. De autistische mega-intelligente arrogante moordoplosser met al zijn sociale mankementen en gestoordheid wordt telkens bijgestuurd en in evenwicht gehouden door zijn op het eerste gezicht doodnormale assistent Watson.