Voorstelling Grensgevallen
Levi Loos is een doorsnee, hardwerkende Nederlandse man. Elke dag gaat hij naar zijn werk, hij heeft zijn hobby’s en op zondag gaat hij naar de kerk. Levi is op zijn eigen manier begaan met de wereld om zich heen, maar laat zich niet voor elk karretje spannen. Hij stelt zo zijn grenzen. Of liever gezegd; hij is kritisch, erg kritisch!
Op een dag ontmoet hij Greet Grens. Greet is grenswachter en heeft als taak mensen te helpen om te gaan met hun grenzen. De een moet zijn grenzen beter bewaken, de ander mag zijn grenzen wel eens verleggen. Greet en Levi beleven samen een aantal bijzondere avonturen, waarbij Levi zijn eigen grenzen onder ogen komt en ontdekt dat de wereld een andere vraag aan hem stelt dan hij dacht.Een leuke gezinsvoorstelling voor jong en oud, waarbij de vraag blijft hangen: “Hoe zit het met mijn grenzen?”
Vandaag was de première van een nieuwe voorstelling in het prachtige Friese Oudehorne, bij de protestantse gemeente Tjongervallei. Gemaakt voor Zending Over grenzen. Gemaakt door Orde der dwazen en mijzelf. Geschreven en geregisseerd door mij.
Ik was tevreden vandaag. De zaal leefde mee, lachte op de goede momenten en was ook geraakt. Trots was ik op Martijn en Marleen die de volledige aandacht van het publiek hadden. Het was een uur vol aandacht en vol humor en ik hoop dat de voorstelling nog veel gespeeld gaat worden.
Enkele reacties op de voorstelling:
De voorstelling was heel erg leuk, en er is goed over nagedacht. Heel erg goed acteerwerk van Greet Grens en Levi Loos!
Mooi hoe het spel verduidelijkt dat de levensomstandigheden zoveel anders zijn in Oost-Europa door heel praktische zaken aan te tippen.
Tent van ontmoeting
Ik maak me zorgen. Over van alles. Over de wereld, de oorlogen wereldwijd. Over het klimaat. Over de politieke situatie in ons eigen land. Een gevoel van onveiligheid bekruipt me. Mondjesmaat spreek ik er over met vrienden. Wat gaat er de komende jaren gebeuren?
Tegelijk is er ook hoop. Ik lees met aandacht alle berichten van initiatieven om de biodiversiteit weer terug te brengen, initiatieven wereldwijd om meer eerlijke verdeling van werk en geld, vrouwenrechten, dieren te beschermen, eerlijke landbouw. Het troost me en geeft me hoop. Dat heeft het altijd gedaan, maar nu meer dan eerder. Wat ik lees wijst me een richting, de richting van rechtvaardigheid, eerlijkheid en liefde. Maar het maakt me ook bewust dat die weg hard is en soms eindigt met de dood.
Vandaag las ik over Mozes die een onmogelijke opdracht kreeg van God, die bang was. ‘ Moet ik dan zelf mee om je gerust te stellen?’ zei God. En Mozes ging op pad en God trok met hem mee. ‘S avonds zaten ze samen in een verlichte tent te praten. Dan was er een moment zonder bedreiging.
Ik ging op zoek naar een afbeelding van een verlichte tent. Een metafoor die me aanspreekt. Er is bescherming en er is licht, maar het is ook kwetsbaar.
Ik vond deze foto. Het ziet er knus uit. Een goede plek om ‘s avonds te spreken over alles wat me dwarszit en na te denken over de volgende dag, want dan ga ik weer op pad. Heb jij ook dat gevoel van zorg? Hoe vind jij het goede om te doen? Wat geeft jou hoop? Misschien heb je zin om in mijn spreekwoordelijke tent aan te schuiven en je gedachten met mij te delen?
Moe
Tijdens deze 40 dagen tijd wilde ik op zoek naar inspirerende woorden, beelden en films. Maar vandaag ben ik moe. Ik heb geleerd dat het helpt om te accepteren dat ik dan niet tot veel kom.
Dus ik zocht naar een tekst over vermoeidheid.
Kortom; voor allen die zich vermoeid en belast voelen, een heerlijk kort verhaal:
Kanaries
De voorstelling ‘ Kanaries’ raakte mij diep. Muziek, teksten en mensen spraken tot mij in het prachtige intieme zaaltje van In de Kern Gezond in Leidsche Rijn, Utrecht.
Het raakt mij als professionaliteit en echtheid samen gaan. De voorstelling had iets religieus zonder religieus te zijn.
want denken heeft één vleugel
met één vleugel stort ik neer
Ik draai in cirkels van gedachten
en weten heeft twee vleugels
als mijn denken weten wordt
dan pas kan ik zweven
dan pas ben ik vrij
want weten heeft twee vleugels
met twee vleugels vlieg ik uit.
(Herman van Tongerloo, naar Rumi)