Een goede vriendin maakt ze soms. Lijstjes. De tien beste titels van boeken. De leukste momenten. En ik lees ze graag en vind het dan inspirerend. Maar als ik het zelf probeer verzand ik al snel in wat ik vind ‘oneerlijke prioriteringen’. Want als ik die op nummer 1 zet, kan die ander die plek niet innemen.

Ik bliep dus ik ben
Festival Vechten&Vieren

Alleen als het 100% duidelijk is is het makkelijk. Zoals ik dit jaar had met muziek. Het nummer dat ik me het beste kan herinneren van dit jaar;  die Regenboogprins, lief en ik in de auto grijs hebben gedraaid, meezongen en nog steeds is Old town road van Lil Nas X.  Waarom weet ik niet, maar het is gewoon het nummer van 2019.  Verder staat er dan van alles op het lijstje;  Wild heart van Mumford and Sons, Ik haal mij’n hond op van Daniël Lohues, Agnes Odel, Anouk, twenty-one pilots, Wende. Maar welke dan voorop moet weet ik niet. Iedere zanger heeft zoveel verschillende kwaliteiten waarom ik het mooi vind. En van Lil Nas X had ik nog nooit gehoord voordat ik Old Town Road hoorde – dus die staat gewoon per ongeluk op nummer 1.

Dus buiten mijn To Do-lijst lukt het niet bijzonder goed met de lijstjes.

Maar 2019 gaat eindigen en ik heb wel de behoefte om terug te denken aan waardevolle momenten en belevenissen. Dus dat ga ik maar doen en dan volg ik maar de maanden van het jaar in plaats van het belangrijkste eerst of laatst.

2019 begon met een festival in theater Cultura – op de vloer van de kleine theaterzaal en de grote werd cabaret, film en muziektheater vertoond. Een kleine expositie was te bezichtigen in een beeldend lokaal. Een markt vol experimenten rondom de werking van  het brein en mindfuckers vond plaats in het atrium. Het festival was voorbereid door studenten in samenwerking met een docententeam en mij als kapitein. Het was een vreugdevolle start van het jaar. Ik zag studenten stralen op het podium – enthousiaste bezoekers die me inseinden ‘meer van dit’ – en ik vond het fantastisch dat de projectleider van het theater, Hedzerd de Boer, mensen die tot voor het volgen van de minor Art&Creativity weinig tot nooit in een theater waren geweest graag welkom heette omdat hij vond dat het theater van iedereen is.
Nu aan het eind van 2019 werk ik opnieuw met een team docenten en studenten toe naar een klein festival in Cultura waarbij we nadrukkelijker samenwerken, Hedzerd een middag op de hogeschool kwam en ik me een paar weken geleden enthousiast tegen hem hoorde spreken over ‘ons’ theater. Ik voel me blijkbaar een soort van mede eigenaar en studenten gaan regelmatig zelf even buurten om wat dingen af te stemmen met medewerkers van het theater dus ook zij voelen zich vrij en welkom.

Deze ervaring en ook zeker deze projectleider en de mensen van zijn team met wie we samenwerken staan zeker op het lijstje van ‘waardevol’.  Blij mee om verschillende redenen. Als eerste omdat de samenwerking op de waarde van cultuur gebaseerd is, we zien allebei hoe belangrijk dit is voor de nieuwe generatie die de samenleving over een aantal jaar zal dragen. Als tweede omdat we van beide kanten zoeken naar een goede samenwerking en dat we daar ook fouten in mogen maken. Als derde om het plezier en alle leuke dingen die er weer uit voort zijn gekomen!
En zo eindig ik toch met een lijstje – maar de redenen staan alledrie op nummer 1.