Lang lang geleden keek ik naar ‘Dallas’, een jaren tachtig soap over een rijke olie-familie. Ik volgde hun rijke zieke leven en 1 van de hoofdrolspelers was JR Ewing, een echte boef die altijd het ene zei en het andere deed. Het was natuurlijk een soap, en vol intriges, maar goed, de serie hielp mij enorm om niet zo’n leven te ambiëren.

Een paar jaar geleden ontmoette ik via internet een totaal andere JR, een Franse fotograaf, begonnen als straatkunstenaar. Ik luisterde naar een lezing die hij hield voor TED en ik was direct verkocht. JR zoekt de dialoog, geweldloos maar wel duidelijk en zeker burgerlijk ongehoorzaam want hij plakt zijn foto’s op allerlei niet toegestane muren. Zo gaf hij jongeren uit de Parijse buitenwijken een gezicht. Ook maakte  hij foto’s van Israëlische en Palestijnse taxi- chauffeurs, slagers en leraren, hing ze naast elkaar op de Israëlische muur en vroeg voorbijgangers wie de Palestijn was en wie de Israëliër. Hij maakte de film ‘Women are heroes’,  en liet een enorme foto van een peuter een maand lang over de Mexicaanse muur gluren naar Amerika.

En hij doet dit niet alleen zelf (met een crew), maar zet ook iets in beweging. Met zijn project ‘inside out’ gaf en geeft  hij mensen overal ter wereld de kans om deze licht provocerende manier van dialoog toe te passen. JR is absoluut één van mijn tophelden.

Check de volgende link: Inside Out