Dit is de 7e blog die ik schrijf naar aanleiding van het boek ‘Hopeloos hoopvol’ van John Caputo. De 7e zou wellicht de vervolmaking van het boek moeten zijn, maar ik blijf hopeloos in de 6e hangen. Iets wat mij ook overkwam tijdens het lezen van ‘Verslaafd aan God’ van Peter Rollins.  Ik kon de transfer naar de praktijk niet goed maken. Waarom gebeurt dit in dit boek nu weer? Ik doe een poging samen te vatten wat Caputo schrijft.

Het heeft iets te maken met de toekomst. Ik heb net voor de 2e keer het hoofdstuk over de toekomst (ook nog eens hoofdstuk 7) van Caputo gelezen. Dit is het hoofdstuk waar Caputo de technologische ontwikkelingen beschrijft. Daar waar in het vorige hoofdstuk het leven van mij als individu richting kreeg in wat er kan ontstaan als we kunnen leven vanuit het geschenk en gastvrijheid, is de richting die de wereld op gaat onduidelijk. De grenzen tussen mens en technologie worden verlegd, de cyborg ontstaat. De grenzen tussen mens en dier vervagen, mensen hebben dierlijke eigenschappen, dieren menselijke. En de grens tussen geest en stof wordt doorbroken. Wat is lichaam? Wat geest? En wat is dan kunstmatige intelligentie? En hoe openbaart, insist, dringt God zich aan in de mens van de toekomst?  Bestaan wij nog wel zoals wij nu bestaan? Staan wij voor een post-menselijke tijd? Of voor een tijd van onsterfelijkheid? Caputo noemt  mensen wezens vol angst en vol hoop. Hij noemt de toekomst een tijd die ogenschijnlijk ‘rust’ creëert doordat bijvoorbeeld mensen steeds minder hoeven werken, maar die ook een constante waakzaamheid van mensen vraagt over wat wij met ons lichaam en toekomst doen. Als grenzen onduidelijker worden en vervagen, vervaagt dat ook de grens tussen God en mens? Of was deze grens altijd al vaag? Ik weet het niet. Via de onderstaande link kun je nog wat meer zien over de vragen van voor de toekomst.

A bright new world. De impact van artificial intelligence.

In het boek ga ik nu naar de laatste hoofdstukken. Ik ben benieuwd of het me uiteindelijk lukt om de transfer die Caputo zal maken te volgen.