Sinds de regenboogprins ons huishouden heeft versterkt leert hij mij nadenken over van alles. Zo is het ‘zeker weten’ voor hem een belangrijke graadmeter of iets wel of niet zo is. En ben ik daarin een lastige gesprekspartner omdat ik allerlei woorden aan dat zeker weten heb geknoopt. ‘Ik weet het eigenlijk wel zeker. Ik denk dat ik het zeker weet. Dat is waarschijnlijk wel zeker. Ik kan het niet met 100% zekerheid zeggen, maar ik denk dat het wel zo is.’ Met deze zinnen wordt de regenboogprins herhaaldelijk geconfronteerd. Hij vraagt dan, geheel terecht, of het antwoord nu ja of nee is. Weet ik het zeker? Of weet ik het niet zeker?

Helaas voor de regenboogprins weet ik maar weinig dingen echt zeker en zelf kan ik daar goed mee leven. Ik leef graag met verlangens, vooronderstellingen en vermoedens. Als iets vaststaat verliest het snel mijn interesse. Misschien kan ik hem leren wat het woord ‘vermoeden’ betekent?  ik twijfel. Dat ik iets zeker weet betekent voor de regenboogprins veiligheid en ordening in de voor hem chaotische en onoverzichtelijke wereld. Is het mogelijk om mijn eigen twijfels aan de kant te zetten en gewoon te zeggen; ik weet het zeker, ook als is dat niet zo? Hoeveel waarde hecht ik zelf eigenlijk aan het zinnetje? Vind ik eerlijkheid belangrijker dan veiligheid? Ik denk dat in dit stadium van zijn leven, de regenboogprins meer behoefte heeft aan veiligheid dan aan eerlijkheid. Wat ik wel zeker weet is dat mijn band met hem goed is en dat hij luistert als geen ander. We zullen er samen wel een weg ik vinden vermoed ik.