Wat je kunt zien als je het verhaal erbij niet weet:

– twee goedkope muisjes van de Ikea.

– een kussen van waarschijnlijk het bed van een kind.

HET VERHAAL VAN DE TWEE MUIZEN.

Inmiddels kent iedereen hem als de regenboogprins. De jongen die eerst deels, maar later helemaal bij ons kwam wonen. Deze jongen woonde vanaf dat hij negen maanden was totdat hij zeven was bij liefhebbende pleegouders. Iedere avond legde een mama hem in zijn bedje en vertelde eeen mini-avontuur over een klein muisje. Daarna sloot de jongen het muisje in zijn armen en viel in slaap.

Toen hij zeven werd had de jarenlange zorg voor meerdere pleegkinderen van de pleegouders teveel tol ge-eist, waardoor de prins gedeeltelijk bij ons kwam wonen. Anderhalf  jaar later bleek dat het,  zelfs zo, niet vol te houden was. De relatie van de pleegouders brak en de prins kwam helemaal bij ons wonen. De prins onderging de verandering en was boos en verdrietig en wilde tegelijk niet het risico lopen nu nog iemand te moeten verliezen. Een onmogelijke opgave.  Een zomer brak aan van drift, huilbuien en angst. Op een dag liepen we in de IKEA waar de prins een bak met muisjes zag staan.  Hij vroeg of hij er eentje mocht hebben. Ik wist van het muisje in zijn bed bij zijn eerdere pleegouders. Uiteraard mocht hij een muisje hebben.

De prins had het muisje altijd bij zich. Toen hij na de zomer op bezoek ging bij een van zijn voormalige pleegouders, had hij toen hij terugkwam nog een muisje bij zich. Het muisje uit zijn bed daar. De prins verbond het verleden met het heden. Hij nam wat goed was mee uit het oude en voegde het toe aan het nieuwe.

De muisjes gaan overal mee naar toe. Naar school, naar bekenden, als hij gaat logeren…Wie het verhaal erachter niet kent, ziet gewoon twee kleine knuffelmuisjes.