In juni belde, na een spannende week, de mentor van de Regenboogprins dat hij geslaagd was voor zijn VMBO! YES!!!!!! Het is hem gelukt!!!! Alle ouders en pleegouders en begeleiders en vrienden waren supertrots op hem! En hij was ook trots, alhoewel hij ‘wel al had verwacht dat hij zou slagen’. Op 4 juli 2024 ontving hij zijn diploma! Voor ons was het een 2e mijlpaal! Eerst de basisschool overleefd en volbracht, nu de middelbare school. Na de vakantie begint de volgende mijlpaal. Het MBO. Opnieuw zal het een challenge zijn voor ons allen, en opnieuw laten wij de Regenboogprins weten; probeer het maar, lukt het niet, dan zoeken we wel wat anders! Geeft niets.

Maar voor we aan het nieuwe avontuur konden beginnen moest er eerst gefeest worden!
We vonden een prachtig plekje bij ‘Food for Good’ in Utrecht. Een prachtige tuin vol bloemen, kruiden, fruit en groenten. De Regenboogprins houdt van tuinen en bloemen, vogels en insecten (als ze niet te dicht bij hem in de buurt komen).
Zondag 7 juli om 15.30 kwam een bont gezelschap van vrienden en familie bij de locatie  aan en aten we heerlijke taart, door Beppe gemaakt.
Van de moeder van de Regenboogprins kregen wij een bijzondere kaart, die ik niet snel zal vergeten, maar haar woorden beschreven eigenlijk precies wat er kan gebeuren als mensen, ondanks moeilijkheden, verschillen weten te overbruggen. Als ze met elkaar blijven zoeken naar liefde, aandacht en begrip voor al die dingen die mis kunnen gaan in het leven. ‘Familie is niet altijd de verbondenheid met DNA, maar in hoeverre men er voor de ander is als familie. Een familie moet als een thuis voelen en die hebben jullie hem gegeven’ schreef de moeder van de Regenboogprins en daarmee zei ze eigenlijk alles wat ik ervoer. Dit was een kleine oase van inclusiviteit. Verschillen mochten er hier zijn.

Het lijkt allemaal zo gewoon, maar het is het niet. Daar op die prachtige en bijzondere plek Food for Good in Utrecht waren mensen bij elkaar die stuk voor stuk prachtige en verdrietige dingen mee hebben gemaakt. Die zoeken naar een plek in de samenleving om op een voor hem of haar passende manier van betekenis te zijn. Er waren ouders en kinderen, pleegouders en pleegkinderen. Verschillende van hen  hebben autisme, net zoals de Regenboogprins. Iedereen scharrelde wat rond en toen de theaterworkshop van Wouter begon vormde het gezelschap een grote kring. En daar op dat moment zag ik de karaktereigenschap en TOOL die zo ongelofelijk helpt om inclusie te bereiken: De omhelzing van wat gek en raar is en het samen kunnen lachen om falen! Waar kan dat beter in dan in theater?  Wouter speelde met ons namelijk Billiebilliebob! Al de eerste keer dat hij het zei zag ik de ogen van de grote vriend van de Regenboogprins oplichten. Een fantastisch woord: Billiebilliebob! Hij was er direct helemaal bij en deed mee wat hij kon. Binnen vijf minuten was de kring veranderd in een wasmachine, Viking en James Bond met liefjes ernaast. Op de theatervloer gebeurde datgene waar ik altijd zo blij van word, mensen gingen spelen en lachen en hielpen elkaar om de opdrachten die Wouter gaf  te volbrengen. Het was niet erg als je ‘af’ was, zittend kon je kijken en lachen om de gekkigheid in de kring. En met het spel en de lach vervaagden grenzen en ontstond verbinding,

Zo was dit feestje voor mij een afspiegeling van een samenleving waar ik voor wil gaan. Problemen, onbegrip, anders zijn… het zal niet verdwijnen. Maar als we leren samenleven door verschillen te accepteren en te overbruggen, als er ruimte blijft voor spel en voor humor en voor de omhelzing van wie afwijkt, en het zien van de schoonheid en kracht van de afwijking,  dan is het leven prachtig en rijk. Ik hoop dus op veel Wouters. En als er plekken blijven als Food for Good, dan zal dat helpen omdat de plek vol natuurlijke schoonheid mensen zich welkom laat voelen en hen verbindt met de aarde.