Geduldig lag het boekje te wachten. Mijn aandacht heeft het nu helemaal. Nieuwsgierig en verwachtingsvol hoop ik me te laten triggeren door de Ierse denker Peter Rollins. Al snel lees ik een quote die tot de zo begeerde verwarring leidt. De mogelijkheid dient zich aan tot nadenken. ‘Als je tot mij komt zal ik je heel en compleet maken is een uitnodiging, die als we erop in gaan leidt tot moedwillige vernietiging.’

WoW! Het zou een fantastisch basisconflict in een dramatische voorstelling kunnen zijn en Rollins heeft dan ook met deze gedachte mijn volle aandacht weten te trekken. Hij lijkt te gaan vertellen dat alle heelheid en compleetheid fake zijn, terwijl veel christelijke kerken en gemeenschappen, en veel gospel en praisemuziek zich nou juist richten op die heelheid. Op het helen van de gebrokenheid. De gedachte dat dit eigenlijk niet kan en zelfs kan leiden tot vernietiging spreekt me aan maar verwart en beangstigt me ook. Het spreekt me aan als ik aan mijn pleegzoon denk en de grote scheidingen die plaats hebben gevonden in zijn kleine leventje en mijn ongeloof dat de schade die dat op heeft geleverd ooit geheel hersteld kan worden.  De angst en verwarring die het oproept wijzen direct naar het thema ‘verlatenheid’. Als het richten op compleetheid en heelheid niet de weg is, zal er altijd sprake blijven van gescheidenheid. Ik heb er zin in om verder te lezen en zal af en toe wat van mijn overpeinzingen delen.