Sinds 2 November hangen 16 foto’s bij Kunstuitleen Emmeloord aan de wand. Als theatermaker is dat een beetje vreemd, omdat ik gewend ben aan het eind van een voorstelling alles weer in te pakken en weer mee naar huis te nemen.
Een deel van mijn leven met mijn lief en de Regenboogprins is dus te zien in Emmeloord.

Op 2 November hebben we een prachtige opening beleefd, een opening waarin we samen de waarde van ‘it needs a village to raise a child’ leerden kennen.

Inmiddels is het al weer bijna eind November en weet ik, de tentoonstelling gaat op reis. En er komen misschien nog wel nieuwe leuke plannen uit voort voor de toekomst. Samen met Vitree en wellicht andere pleegzorgorganisaties, samen met de Christelijke Hogeschool Ede, met Windesheim en wellicht nog andere hogescholen.

De fotobeelden met de stories zijn intieme portretten en vertellen een oud verhaal. Een verhaal over liefde en opgroeien en over die super gewone alledaagse dingen waar je meestal niet bij stilstaat, maar die zo waardevol zijn. Zo waardevol dat er liedjes en verhalen over geschreven worden. Verhalen van plezier, verhalen van verdriet, van moeite en van creativiteit. En ze laten zien wat liefde en trouw kan bewerkstelligen in het leven van mensen.

Mijn foto’s hangen in Emmeloord. En af en toe krijg ik via de app of de mail een berichtje van iemand die er is geweest. En die iets herkent uit zijn eigen leven. Zo leuk dit. Altijd al in love geweest met de verbeelding. Deze expositie verstevigt die liefde.

.