Wat is het nut en de zin van het vertellen van verhalen uit ie eigen leven? Die vraag wordt mij de laatste tijd veel gesteld. Ik ben er zelf ook naar op zoek. Dat het delen van persoonlijke verhalen iets in beweging zet weet ik zeker. Ik heb het ervaren in de vele bijeenkomsten waar gewone mensen gewone en bijzondere verhalen aan elkaar vertelden. In zeer korte tijd ontstaat er een ontspannen en aandachtige sfeer die soms vol humor zit en soms ineens stilte in zich heeft. Alsof verhalenverteller en publiek samen een sfeerconcert geven. Ook persoonlijk doet het iets om je verhaal te vertellen aan anderen. Alle ogen zijn op jou gericht. Je neemt een duidelijke zichtbare plek in. En je kiest ervoor om iets wat voor jezelf van waarde is. Een belevenis te delen met mensen die je een beetje kent.
Als je in een werkomgeving verhalen vertelt, merk ik dat ze de persoon die vertelt ontrollen. iemand is plotseling meer dan zijn verantwoordelijkheid: een lector, een manager, een docent, een secretaresse… Plotseling ontvouwt zich voor de luisteraar een persoon. Een zichtbaar mens die tevoorschijn komt uit zijn of haar arbeidsrol.
Deze sporen heb ik gevonden bij het nadenken over wat het nut en de zin is van het vertellen van verhalen uit ons eigen leven. En welk effect hebben deze sporen dan? Ik denk dat in groepen van mensen die vreemd zijn ten opzichte van elkaar, je heel snel kunt ervaren dat je elkaar wellicht niet kent, maar wel je in elkaar kunt herkennen. Er onstaat meer toegang tot elkaar. Waar het gaat om arbeidsrelaties kan denk ik hetzelfde ontstaan. Misschien dat het makkelijker kan worden om over hiërarchische verschillen heen te stappen of de stellingnames die we soms innemen beter te begrijpen. We komen immers naast elkaar te staan in plaats van tegenover.
Gistermorgen zat ik aan tafel bij Jorieke, presentatrice van het programma ‘Café Grande’. Zij stelde mij een uur lang vragen over ‘De verhalenkathedraal’. Na het programma praatten we nog even na. Ze vertelde een stukje uit haar eigen leven, waardoor ik ook iets van haar, buiten haar arbeidsrol mocht zien. Eerst was ze Jorieke de leuke presentatrice, toen werd ze de persoon Jorieke. Ik vind dat waardevol. Als je zin hebt om iets van het interview terug te luisteren, hierbij de link. Het interview start ongeveer de 27e minuut.
Geef een reactie