Diamantjes en high fives?

De regenboogprins krijgt in zijn klas diamantjes voor alle goed gedrag dat hij laat zien.  De behaviouristische leertheorie ligt achter deze onderwijsvisie.  Als we thuis met elkaar praten over hoe het gaat op school zegt hij vaak als het niet zo goed ging, ‘ vindt de juf mij dan nog steeds lief?’ In het hoofd en hart van de regenboogprins heeft zich de vraag genesteld dat als je je niet goed gedraagt, je niet meer lief gevonden wordt. De regenboogprins is hier bang voor. Hij heeft weinig vertrouwen in wie hij is als persoon.

Ik vraag me af wat er zou gebeuren als in alle omgevingen waar de prns is de dag zou beginnen met de bevestiging van wie hij is. Namelijk een geliefd en gewenst mens, dat briljant is. Dat hij er mag zijn, ook in zijn ‘anders dan anderen’ zijn.

Door goed gedrag worden we geaccepteerd door de maatschappij, we kunnen dan samenleven met anderen. Door de bevestiging van wie we zijn in onze uniekheid, krijgen we vertrouwen in onszelf.  Ik ga de bovenstaande video nu naar de lieve juf van de regenboogprins appen. Ze gaat er vast iets goeds mee doen.

Een bijzonder thee-moment de nacht voor…

Het zal je maar gebeuren. Je bent gewoon thuis. Je man is er niet, maar wel de horde kinderen die aan je zorg is toevertrouwd. De regenboogprins, je neefje, de twee jongetjes die maandelijks een dagje langskomen zijn allemaal aanwezig en vragen veel aandacht zoals je gewend bent. Het is koninginnedag. Dan gaat de bel. Als je open doet staat daar plotseling koningin Maxima voor de deur.
image

Lees verder →

Kwaliteitzorg; Trumanshow?!

Ik hou van het woord ‘kwaliteit’. Ik hou ervan als ikzelf en de mensen met wie ik werk uiteindelijk tevreden zijn als de klus geklaard is. En ja..over het algemeen kan alles wat ik doe beter. En het is ook leuk om me iedere keer verder door te ontwikkelen. Maar nu ik al een paar weken me verdiep in kwaliteitszorg in het onderwijs word ik opstandig.Ik worstel me door PDCA cyclus en INKmodel en externe audits en ik zie de woorden en systemen zo langs mijn ogen glijden weer terug in het boek. Geërgerd sla ik het boek vervolgens dicht en zucht.

image

Lees verder →

Het prachtige risico van onderwijs: Onderwijzen. (3)

‘Je hebt recht op onderwijs’ was ooit een zin in een voorstelling die wij uitvoerden op een middelbare school. Een hoongelach steeg op uit de zaal. Leerlingen ervoeren het onderwijs als een plicht en niet als een recht.  Het is dus een ambivalente eer om leraar te zijn. Die ambivalentie werd bij mij nog wat groter na het lezen van een hoofdstuk over  lesgeven in het boek ‘Het prachtige risico van onderwijs’ van Biesta. Maar het werd ook spannender en mysterieuzer.

image

 

Lees verder →