Tentoonstelling Emmeloord gaat van de wand.

Morgen haal ik de tentoonstellingsfoto’s van de muur van de kunstuitleen Emmeloord. Eigenlijk zou de tentoonstelling nog tot 3 januari daar te zien zijn, maar het gebouw is leeg tijdens de kerstvakantie. Dus het is handiger om ze nu op te halen.

Maar… eind januari gaan we bij Vitree brainstormen wat er nog meer kan met de foto’s, Boter bij de Vis en meer…eind Februari gaat de tentoonstelling naar theater  Cultura in Ede, April naar Almere en mei naar de Christelijke Hogeschool Ede.
En er zijn ook al ideeën voor september.

Emmeloord was een prachtige start en nu

gaan we verder.

 

Het vogeltje landde op de hand van de monnik (adventverhaal)

Een paar dagen geleden kwam ik een bericht, een gedicht en een afbeelding tegen. Geïnspireerd door een verhaal dat ik opgeschreven heb in de Verhalenkathedraal, heeft Bindert doorgezocht. Hij vond een gedicht en een schilder die  hetzelfde verhaal op hun eigen manier vertolkten. En hij schreef er zelf over. Ik mocht het van hem hier publiceren.

Clive Hicks Jenkins

St. Kevin and the blackbird

And then there was St Kevin and the blackbird.
The saint is kneeling, arms stretched out, inside
His cell, but the cell is narrow, so

One turned-up palm is out the window, stiff
As a crossbeam, when a blackbird lands
And lays in it and settles down to nest.

Kevin feels the warm eggs, the small breast, the tucked
Neat head and claws and, finding himself linked
Into the network of eternal life,

Is moved to pity: now he must hold his hand
Like a branch out in the sun and rain for weeks
Until the young are hatched and fledged and flown.

* Lees verder →

Avondland (zandverhalen)

Zand is er, maar liefst 4000 kubieke meter uit het Markermeer is door 35 kunstenaars omgezet in drie hallen vol sculpturen die oud- en nieuwtestamentische verhalen vertellen. En wat de interpretatie van deze verhalen voor invloed had op Europa.
Aad Peters, de samensteller en eigenaar van de tentoonstelling in Elburg, is een verhalenverteller en dat merk ik als ik langs de beelden dwaal. Oude deuren, knokige olijfbomen, koffers, vioolkisten, horens van dieren, geweien, oude huiden, flessen (met geesten daarin?) liggen half verborgen in het zand. Het is alsof de wind net zo lang tegen de zandkorrels heeft geblazen tot het verleden zich via de voorwerpen en reuze sculpturen Openbaarde. Maar nooit helemaal want een deel blijft verborgen in het duin.

Ik passeer de sculptuur (of is het een decor?) ‘Avondland’. Het beeld raakt me direct. Een tijd lang staar ik naar het kreupelhout vol pokdalige wortels en de roestige crucifixen en daartussen het meisje van zand. Ik denk na over wat de kunstenaar me wil vertellen. Vertelt deze over de geschiedenis van Europa?

Lees verder →

Zandverhalen in Elburg

Zand is er, maar liefst 4000 kubieke meter uit het Markermeer is door 35 kunstenaars omgezet in drie hallen vol sculpturen  die oud- en nieuwtestamentische verhalen vertellen. En wat de interpretatie van deze verhalen voor invloed had op Europa.
Aad Peters, de samensteller en eigenaar van de tentoonstelling in Elburg, is een verhalenverteller en dat merk ik als ik langs de beelden dwaal. Oude deuren, knokige olijfbomen, koffers, vioolkisten, horens van dieren, geweien, oude huiden, flessen (met geesten daarin?) liggen half verborgen in het zand. Het is alsof de wind net zo lang tegen de zandkorrels heeft geblazen tot het verleden zich via de voorwerpen en reuze sculpturen Openbaarde. Maar nooit helemaal want een deel blijft verborgen in het duin. Lees verder →

Vijf Euro Vijf

Mijn zus schildert al enkele jaren. Ze maakt vlekken op papier met aquarelverf en acryl en tovert allerlei beelden uit de vlekken. Fantasierijke figuren komen er tevoorschijn. Ik vond het inspirerend en begon er ook mee. De Regenboogprins vond het ook wel interessant en deed ook mee. We werkten op aquarelpapier. Toen de vlekken droog waren gingen we tekenen. Er ontstonden dansende aliens, olifantjes, draken, flubberwormen. Een van de schilderijtjes van de Regenboogprins vond ik erg mooi.

Regenboogprins

Hij had een gevaarlijke spin met daarnaast een flamingo gemaakt. Aangezien ik houd van flamingo’s in al hun kracht, schoonheid en tegelijkertijd lelijkheid en krakkemikkigheid, maakte ik een foto en zette hem online.

En toen gebeurde er iets onverwachts – een kunstenaar wilde het schilderijtje kopen.
Ik ging in gesprek met de Regenboogprins en die wilde zijn schilderij wel verkopen. Na een overleg had hij zijn prijs bepaald. Vijf euro vijf werd het.

De kunstenaar koper vroeg of de Regenboogprins nog een bijschrift wilde maken. Dat heeft hij gedaan en zo zijn beeld en bijschrift met zorg ingepakt en naar de koper gegaan.
Ook dit ging op een bijzondere manier, maar daar vertel ik in een volgende blog over.