Alles

op

Wie haar blik verlegt – van alles, naar één gezicht, komt van aangezicht tot aangezicht te staan met alles. Elisabeth Bowen.

Bron: Unsplash

Het jaar 2020 is begonnen. Ik ben benieuwd wat dit jaar me gaat brengen en wat ik dit jaar ga brengen. Ik hoop me te verwonderen, ik hoop regelmatig te smelten door ontroerende mensenmomenten, ik hoop bewust te leven, te kiezen en te delen. Ik hoop ook op meer inzicht en levenswijsheid.
Waar ik graag mee verder wil is mijn aandacht voor één. Langzaam maar zeker begin ik te snappen hoe de aandacht voor één ook leidt tot een inzicht in het Al.

Al kan ik het nog niet uitleggen. Maar het inzicht rijpt langzaam maar zeker en wie weet lukt het me in 2020 er woorden aan te geven.

Nu alvast een beeld. Op het eiland staat de vuurtoren – een baken – één licht voor vele schepen nu, toen en ook in de toekomst.
ik wens iedereen een heel goed 2020, met aandacht voor de één, ook al zit die niet  in het jaartal.

Het lijstje van momenten van 2019 -een moment van verbinding

op

Als het gaat om mensen voel ik mij een gezegend persoon. Ik heb leuke collega’s, warme vrienden, een familie waar liefde belangrijk is, een heerlijke pleegzoon, de man der mannen en een groot netwerk daar omheen. Ik maak deel uit van verschillende gemeenschappen en voel mij daarin gezien en gewaardeerd. Niet omdat het altijd overal pais en vree is, juist niet. In bijna alle relaties is ook sprake van ongemak en soms conflict, maar juist dat maakt dat het zo echt is en dat ik het zo waardeer. Lees verder →

Het lijstje van momenten van 2019 – theater Cultura

op

Een goede vriendin maakt ze soms. Lijstjes. De tien beste titels van boeken. De leukste momenten. En ik lees ze graag en vind het dan inspirerend. Maar als ik het zelf probeer verzand ik al snel in wat ik vind ‘oneerlijke prioriteringen’. Want als ik die op nummer 1 zet, kan die ander die plek niet innemen.

Ik bliep dus ik ben
Festival Vechten&Vieren

Alleen als het 100% duidelijk is is het makkelijk. Zoals ik dit jaar had met muziek. Het nummer dat ik me het beste kan herinneren van dit jaar;  die Regenboogprins, lief en ik in de auto grijs hebben gedraaid, meezongen en nog steeds is Old town road van Lil Nas X.  Waarom weet ik niet, maar het is gewoon het nummer van 2019.  Verder staat er dan van alles op het lijstje;  Wild heart van Mumford and Sons, Ik haal mij’n hond op van Daniël Lohues, Agnes Odel, Anouk, twenty-one pilots, Wende. Maar welke dan voorop moet weet ik niet. Iedere zanger heeft zoveel verschillende kwaliteiten waarom ik het mooi vind. En van Lil Nas X had ik nog nooit gehoord voordat ik Old Town Road hoorde – dus die staat gewoon per ongeluk op nummer 1. Lees verder →

Opnieuw geboren

op

Als ik mijn studenten een opdracht geef doe ik vaak zelf mee. Zo schreef ik een paar weken geleden deze Spoken Word. Hij past wel bij de kersttijd vind ik.

Opnieuw geboren

In het begin liet God alles ontstaan.
Land en zee
Zon en maan
En zo begon de dans van het bestaan.

Land en zee
vogels, sterren, mensen
Alles danste mee
Het leven was geboren.

En uit leven kwam nieuw leven.
En uit iedere dood
kwam weer nieuw leven.
En het leven ontwikkelde.

Mensen werden geboren
Zagen sterren en wolken en bogen aan de hemel
droomden, dansten, huilden, hoopten
En dachten over toen en dan.

Er werd gedacht, er werd gevraagd, er werd verwacht.
De mens dacht aan toekomst en kracht
en reizen naar planeten en sterren.
En wonen in de ruimte
en robots.
En kunstmatige intelligentie.
En aan nooit meer huilen.
En aan altijd succes.
En aan hoe alles zo effectief mogelijk georganiseerd kon worden. Lees verder →

Kerstbomengedoe.

op

Zes jaar geleden hing ik rond kerst een ster met een lichtje er in voor het raam en dat was het. Ons huis was heerlijk kaal en ik besteedde zo min mogelijk aandacht aan het feest. Helaas is dat afgelopen sinds de Regenboogprins bij ons woont.

ik weet nog dat ik me voelde bezwijken toen zijn grote blauwgroenbruine ogen mij glanzend van plezier aankeken terwijl hij vroeg wanneer we de kerstboom gingen opzetten.  Nu al weer vijf jaar lang staat er dus met kerst een groene spar in onze huiskamer. Eerst met kluit, later zonder, toen ik had ontdekt dat ik hem toch niet meer netjes terugzette in een tuin of bos.

Dit jaar vonden vrienden dat ik beter een kunstkerstboom kon kopen, dat was beter voor het milieu. Vol afgrijzen luisterde ik naar ze. Een kunstkerstboom is voor mij een soort toppunt van lelijkheid. Maar goed, het milieu is natuurlijk wel belangrijk. Dus ik ging op zoek naar meer informatie. Lees verder →