Mijn ouders hebben een gezinshuis of zijn pleegouders!

op

Hebben jouw ouders gekozen voor pleegzorg of voor een gezinshuis? Dan heb jij iets te vertellen. Het is fantastisch dat er mensen zijn die besluiten om gezinnen en kinderen te hulp te komen waar het samenleven en opvoeden (tijdelijk) niet lukt. Maar het is niet eenvoudig. Dat merk jij vast ook wel.  Misschien hebben je ouders je betrokken in hun keuze, misschien ook niet. Dat er dingen in huis veranderen als er pleegkinderen komen wonen, is zeker. Wij zoeken  jongeren die in het weekend van 6 tot 8 November mee willen doen met een digitaal gesprek van ongeveer een uur.

Wat heb jij er aan?

– Het is leuk om mensen te ontmoeten die net als jij pleegbroer of zus zijn, je verhaal wordt herkend en je deelt echt iets samen.

– Wouter Nieuwenhuizen maakt een podcast van het gesprek. Tof om terug te luisteren.

– Bij het gesprek is ook een volwassen pleegbroer of zus, die terugkijkt en die vragen die jij hebt kan beantwoorden.

Wat hebben anderen er aan?

– ouders die een gezinshuis starten of pleegzorg willen gaan doen, horen door de podcast wat eigen kinderen belangrijk vinden. Jullie stem is belangrijk.

– dit geldt ook voor professionele begeleiders. we willen graag een artikel schrijven n.a.v. jullie (anonieme) verhalen (en die van anderen).

– uiteindelijk willen we een voorstelling maken waar verhalen van broers en zussen, pleegkinderen, ouders en gezinshuisouders en pleegouders samen komen. Via theater komen deze verhalen heel dichtbij.

Je hebt dus een leuke online-ontmoeting en je doet daarmee ook nog eens iets voor een ander. Zo leuk en  makkelijk kan het zijn.

Broedgebied en Vitree voeren dit project samen uit. Doe jij mee?

Stuur mij een berichtje: Charissa@broedgebied.nl

 

 

Theaterlezing.

op

Ik: Het lijkt me zo mooi om nog iets voor het lectoraat te doen.
Zij: Waar denk je dan aan?
Ik: Ik zou mijn creativiteit wel willen inzetten voor het toegankelijk maken van onderzoeksresultaten.
Zij: Oh dat vind ik wel interessant

Een paar maanden later

Ik: Er bestaat zelfs een naam voor wat ik ga doen voor het lectoraat.
Zij: Wat dan?
Ik: Valorisation Officer.

Weer een paar maanden later 

Ik: Zeg; wat voor ideeën had jij bij de theaterlezing die ik ga maken?
Zij: Nou eigenlijk had jij dat bedacht, ik heb er nog niet direct een beeld bij.
Ik: Oh, Ha Ha, ik ook niet. laten we samen brainstormen

Een paar weken geleden

Zij: Wat is dit gaaf. Je hebt de resultaten uit het onderzoek tot leven weten te brengen. Echt heel mooi. Hier moet een trailer bij.

Met dank aan Martine Noordegraaf, bevlogen, bewogen, professionele, humorvolle en innovatieve lector van CHE lectoraat ‘jeugd en gezin’ .

Op naar meer inclusiviteit en meer samenwerking als het gaat om ouders van uithuisgeplaatste kinderen.

Opgedragen aan de moeder van de Regenboogprins.

 

 

 

BRUS EN ZO! Meedoen?

op

Met steun van stichting kinderpostzegels en samen met Vitree starten binnenkort de creatieve meet ups voor eigen kinderen van pleegouders. Hun ouders kozen er ooit voor om pleeggezin te worden. Dus kregen zij één of meerdere pleegbroers of -zussen in huis. Juist hun – soms zo onderbelichte – rol in het leven van pleegkinderen blijkt vaak van bijzondere waarde. Brus en Zo zet hun verhalen in the spotlights.
In november en januari reizen 7 kunstenaars kriskras door Nederland en organiseren we samen met de pleegzorg organisaties in het land creatieve meet ups voor eigen kinderen van pleegouders. Hun verhalen van veerkracht en hoop, zien we straks terug in liedjes en podcasts en uiteindelijk in de theatervoorstelling Rumoer om het huis.

Op 8 November zijn de eerste meet ups. Coronaproof en face to face (tenzij er strengere maatregelen komen).
De jongeren krijgen een leuke en boeiende talentworkshop aangeboden, waarbij ze via het vertellen van allerlei waargebeurde verhalen achter hun talenten komen. Ook gaan ze aan de slag met een kunstenaar. Wie er langs komt blijft nog even geheim. Alle kunstenaars werken graag met jongeren en hebben ruime ervaring met deze doelgroep.

Ken jij pleeggezinnen in de buurt van Middelburg en Goirle met eigen kinderen tussen de 10-18 die geïnteresseerd zijn? Breng ze in contact met ons, dan zorgen wij dat je de juiste contactpersoon van Juvent of Sterk Huis, de organisaties waar we te gast zijn die dag.

De kunst van het kussen.

op

Al zolang de regenboogprins bij ons woont (inmiddels zes jaar) is knuffelen en kussen een belangrijke taal om te bevestigen dat we graag bij elkaar zijn. In de ochtend krijg ik een kus op mijn wang en mijn mond en een omhelzing. Als hij naar school gaat krijg ik ook een kus. Als hij weer terugkomt opnieuw.
De rest van de dag komt hij vaak tegen me aanstaan of even op schoot zitten. Ook als hij net zijn chocomel op heeft krijg ik een kus. Een natte chocolade kus dan, waarbij het restje chocolademelk dat nog in zijn linker mondhoek zit vakkundig wordt uitgesmeerd over mijn kin. Dit waardeer ik iets minder, maar voor de liefde heb ik dat uiteraard over.
De laatste tijd heeft de prins ook nog andere vormen van kussen gevonden. Lees verder →

Hoe lang wil je in dit gezin blijven? Heel lang.

op

Vandaag was ik samen met Tabitha van Dongen bij de presentatie van het onderzoek ‘de stem van pleegkinderen’ . Een onderzoek dat onder de vleugel van Entrea Lindenhout uitgevoerd werd door Henk van Oosteren en Yvonne Aartsen en financieel ondersteund door Kinderpostzegels Nederland.  Ik was nieuwsgierig naar de resultaten. Natuurlijk omdat ik zelf pleegmoeder ben, maar ook voor het project ‘Engage the Village’ wat we op poten gaan zetten. Een van de groepen waar we in dat project mee willen werken zijn pleegkinderen. Bij de presentatie waren meerdere van de geïnterviewde pleegkinderen aanwezig. Het was een waardig klein Corona-proof feestje.

Wat mij het meest verraste was dat eigenlijk alle geïnterviewde pleegkinderen blij waren met hun pleegouders.  Hun tevredenheid bleek uit allerlei antwoorden. ‘Hoe lang wil je in dit gezin blijven?’ ‘Heel lang’. Welke mensen zijn belangrijk voor je? Naar wie ga je wanneer je problemen hebt? Steeds noemden ze hun pleegouders als de mensen waar het voor hen om draait (uit: Hoe het voelt om pleegkind te zijn). Dat is toch bijzonder om te horen? En herkenbaar  waren daarnaast de uitspraken dat ze hun eigen ouders net zo belangrijk vonden. Dat ze vaak verdriet voelden als ze dachten aan wat er was gebeurd, en dat ze ze niet kwijt wilden.
In de video hieronder kun je de resultaten van het onderzoek horen en zien. Het hele onderzoek is in te zien op de website van Entrea-Lindenhout.