Zit in de kroeg. Vang een gesprek op tussen twee vriendinnen die vol lof over hun dochter spreken. Ik ken ze niet, moeders niet en dochters niet. Ik voel verbaasd een traan uit mijn rechter ooghoek naar beneden glijden.
Slikmoment
Sinds oktober is hij bij ons komen wonen. De regenboogprins. Regelmatig spreekt hij met ons over liefde. Vandaag tijdens het ontbijt ook. Nietsvermoedend eet ik met smaak mijn gekookte ei en grinnik om mijn lief die de regenboogprins bijstuurt in de hoeveelheid zout die hij er op strooit. Ik luister naar de volgende dialoog tussen hem en de regenboogprins. Lees verder →
We hebben kleine verhalen nodig om de grote te begrijpen.
‘Made for more’ was de titel van het Impactcongres waar ik een workshop storytelling gaf. In een prachtig klooster in Biezenmortel, in een grote lichte ruimte vol lekkere stoelen en banken zaten we bij elkaar en vroeg ik de deelnemers verhalen te vertellen uit hun leven. Verhalen van mensen in wiens sporen ze nu liepen.
De dichter zanger is weggegaan
Vele ritten zat hij voor op het dasboardkastje van onze VW-camper. Hij zong over rivieren, dijken, de God van Nederland en over de wereld. En wij, mijn lief en ik, zongen samen mee. Soms mocht Huub met zijn Concordia even tussendoor, maar altijd keerden wij terug naar hem. Zo reden wij door vele landen en hij reed mee. Gisteren is hij overleden. Gek dat ik, ondanks dat ik hem niet ken, er toch verdrietig om ben.
Dank The Lau, voor je muziek, je teksten, je stem. Voor wat je gaf.
De magie van de grabbelton
De regenboogprins houdt van cadeautjes. En in het bijzonder van cadeautjes die hij kan vinden in de zogenaamde grabbeltonnen die vaak in kindvriendelijke restaurants zijn. Aangezien wij niet iedere week uit eten kunnen gaan, kan de prins dus ook niet iedere week grabbelen. Maar hij zou geen regenboogprins heten als hij daar geen goed alternatief voor zou kunnen vinden. Lees verder →