Opvoeder zijn is nogal comfronterend. Zo hoor ik de regenboogprins de laatste tijd bij alles wat ik vraag zeggen ‘Volgens mij wel’. Dat komt uit mijn vocabulaire helaas. Waar de prins telkens vroeg om zekerheid, gaf ik vanuit de nuance antwoord: ‘Waarschijnlijk wel, volgens mij niet, ik denk het wel…’
De regenboogprins vraagt het me op dit moment herhaaldelijk. “Ben ik echt?” “Ja, jij bestaat echt” is mijn antwoord luid en duidelijk iedere keer als hij het vraagt. Maar in mijn hart maak ik me zorgen. Fragmenten van films en boeken staan op mijn netvlies waar het maar de vraag is of mensen bestaan: ‘The matrix’, ‘The never ending story’ en Tinkle Bell in ‘Peter Pan’, die het risico loopt te verdwijnen als kinderen niet geloven dat ze bestaat. De helft van een tweeling die niet ingeschreven is in een geboorteregister in ‘Het geniale bommenmeisje’. Lees verder →
Wat is het toch leuk als plotseling vanuit verschillende contexten dezelfde inzichten bij elkaar komen. Gert Biesta schrijft over onderwijs en begint met ‘scheppen’. Een begrip waar ik ook veel over in gesprek ben met onder andere de regenboogprins. Want ‘wat heeft God dan precies gemaakt als hij alles heeft gemaakt?’ Na er diep over nagedacht te hebben, kwam ik tot de conclusie dat God het ‘leven’ heeft gemaakt. De regenboogprins was tevreden met dit antwoord en ik zelf eigenlijk ook wel. Lees verder →
De regenboogprins heeft internet ontdekt. Als het even kan gaat hij op zoek naar allerlei leuke afbeeldingen. Het liefst naar vervormde gezichten a la foto-booth, of hij zoekt op het woord ‘gezichtsbedrog’. Ja, de regenboogprins houdt van vervormingen. Lees verder →
Aaahrr…
Het gevoel een piraat te zijn en je niets aan te trekken van hoe het hoort en moet. De ‘Jolly Roger’ heisen als provocatief symbool tegen de grote wereldordes, de macht van systemen, religieuze leiders.