Gisteren liep ik door de prachtige Spaanse velden en plotseling dacht ik; ‘ Het is onontkoombaar. We zijn hier op onszelf. Er is geen God’. Een angstwekkende gedachte voor iemand die altijd een Aanwezigheid heeft ervaren buiten en in zichzelf. De volgende gedachte was: ‘Het komt er dus op aan te leven volgens de wet van de Liefde en Goedheid, te leven alsof God er wel is. Dat is de enige weg.’ Lees verder →
Over Duits en Fins enzo..
De regenboogprins leerde dit jaar de wereld kennen. Uiteraard wist hij al van het bestaan van andere landen af, maar het leek pas tot hem door te dringen toen hij letterlijk met lief en ondergetekende met kerst 2015 naar Duitsland trok om daar goede vriendin Natalia, haar kinderen, hun vader en opa te ontmoeten.
Dingen die niet meer goed komen.
We rijden onze straat in terwijl ik in gesprek ben met de regenboogprins. Hij kijkt me nadenkend aan en zegt dan:
– Eigenlijk is er maar 1 ding in m’n leven niet meer goed gekomen.
Mijn hart staat een moment stil en in mijn hoofd vliegen allerlei snelle gedachten van pijnlijke dingen die in het leven van de prins zijn gebeurd.
Toverend weten en het ‘goede’.
Ik rijd langs de winkels vlak bij ons huis. “Oma en ik hebben een geheimpje” zegt plotseling de regenboogprins tegen me. Hij kijkt me veelbetekenend aan. “Kun je het zien?” Ik begrijp direct waar hij het over heeft. Toverend weten. Lees verder →
Springen!
– Ik vond het heel leuk om je te leren kennen!
De regenboogprins springt op en neer terwijl hij zegt ‘ Ik ook!’
– We gaan morgen naar Machiel en Albertje.
De regenboogprins springt op en neer terwijl hij grappige geluidjes maakt.
– Jij mag mijn T-shirt van Lucky Luke.
De regenboogprins springt op en neer en hij lacht terwijl zijn ogen stralen.
Ik kijk nu meer dan anderhalf jaar naar de prins terwijl hij In de lucht springt als hij blij is. De prins is geen 3 maar 8 jaar oud waardoor zulke spontane reacties plotseling opvallen. Niets in mij wil de prins echter in deze omgangsvorm remmen. Nee, langzaam maar zeker begint zich juist een visioen over de toekomst te vormen in mijn hoofd. Geen vriendelijke knikjes of formele ‘dank je wels’ zie ik voor me, maar een algemeen aanvaarde norm om te springen.
Als je een cadeautje krijgt, als je afscheid van iemand neemt als je het leuk hebt gehad, als je iemand heel erg leuk vind spring je een paar keer in de lucht terwijl je stralend lacht. Wat een energie zal er loskomen. Ik kijk er echt naar uit!