Dit weekend logeert hij bij zijn geliefde pleegoom en pleegtante. Hij had er enorm veel zin in. Gisteren brachten we hem weg. Toen we thuiskwamen bleven we even stil luisteren. Van de slaapkamer boven kwamen geen geluidjes. Lees verder →
Tijd
Schrijvers kunnen spelen met de tijd, een vluchtig moment eindeloos oprekken. Janna Loontjes in Filosofiemagazine Maart 2018
Photo by Brandon Wong on Unsplash
Al bijna 25 jaar fiets ik wekelijks langs de klok op het huidige notarisgebouw van de Vondellaan in Utrecht. Op weg naar het centrum, of op weg naar huis. Soms stond de klok voor, soms achter, soms stil. Maar altijd waren er de twee wijzers die aangaven hoe laat het volgens die klok was. Ik paste na het passeren van de klok vaak mijn fietstempo aan. Sneller als ik mijn afspraak of trein dreigde te missen en langzamer als ik nog ruim in mijn tijd zat. Ik reed er alleen langs, of samen met mijn lief, met vrienden, of met vreemden die ik net ontmoet had, met mijn ouders en tegenwoordig met een babbelende regenboogprins, die niet op die klok let, omdat hij een voorkeur heeft voor de digitale tijd. Lees verder →
Het einde van de 40-dagentijd
Pfff… iedere dag bloggen was een pittige klus. De laatste dagen is het zelfs niet meer gelukt. Ik kwam er niet aan toe en was zo moe s avonds dat ik niet veel anders kon dan een serie kijken of gewoon een douche nemen en slapen.
Ik schreef over levenskunst, en liet me inspireren door de bijbel, kunstenaars, monniken, theologen en activisten. Lees verder →
40 dagen; een beetje humor tijdens het lijden
Gisteren had ik een korte vergadering op mijn werk. Er werd een groep samengesteld van mensen die een aantal problemen moeten oplossen. Al snel stonden alle namen van de meedenkers en doeners op het whiteboard met wat zaken erachter waardoor het van belang was dat ze mee deden met dat groepje. Achter mijn naam was het opvallend wit. Lees verder →
40 dagen; stille week- prayer of courage
Courage comes from the heart
and we are always welcomed by God,
the Croí of all being.
We bear witness to our faith,
knowing that we are called
to live lives of courage,
love and reconciliation in the ordinary and extraordinary
moments
of each day.
We bear witness, too, to our failures
and our complicity in the fractures of our world.
May we be courageous today.
May we learn today.
May we love today.
Amen.
Pádraig Ó Tuama, Leader, Corrymeela Community