Dying together in the third space

op

De dood verdient onze aandacht, niet onze angst. Met dit werk hoop ik een ruimte te creëren waarin we met elkaar kunnen kijken naar situaties waarin mensen samen sterven. Niet om de horror of het sentiment naar boven te halen maar juist om verstilde aandacht te richten op de relatie die deze mensen met elkaar aangaan in het moment van sterven; gewild of ongewild. Lotte van den Berg

52FEAA76-C170-4427-9EB3-F56542B3225F Voor de 2e keer dit najaar sta ik op het grote podium in de Stadsschouwburg Utrecht. De eerste keer bij het project ‘de thuislozen’. Niet als acteur en ja toch ook weer wel. Ik word gevraagd mijzelf te representeren terwijl ik getuige ben van een boot vol mensen op zoek naar een beter leven die vergaat waarbij 360 mensen om het leven komen. Lees verder →

Schoolplein van de toekomst

op

A58F8F0F-4DAB-4EFF-821D-E6282FF4A853

De regenboogprins wordt ouder en heeft zich ontwikkeld tot een waar ‘schoolkind’ dat in de klas meedoet met de lessen en in de pauze op het schoolplein speelt. Dat is voor de meeste elf-jarige kinderen normaal, maar voor de regenboogprins is het een prestatie. De regenboogprins koos er jarenlang voor in zijn eentje te spelen omdat hij niet goed wist hoe hij met anderen moest spelen, of omdat anderen altijd andere dingen wilden dan hij, of omdat hij bang was een boze bui te krijgen, of omdat hij dacht dat andere kinderen hem toch niet leuk zouden vinden. Maar het laatste half jaar is dat veranderd en maakt de prins reuzestappen. Lees verder →

Hopeloos hoopvol (blog 7)

op

Dit is de 7e blog die ik schrijf naar aanleiding van het boek ‘Hopeloos hoopvol’ van John Caputo. De 7e zou wellicht de vervolmaking van het boek moeten zijn, maar ik blijf hopeloos in de 6e hangen. Iets wat mij ook overkwam tijdens het lezen van ‘Verslaafd aan God’ van Peter Rollins.  Ik kon de transfer naar de praktijk niet goed maken. Waarom gebeurt dit in dit boek nu weer? Ik doe een poging samen te vatten wat Caputo schrijft. Lees verder →