Wil jij iedere dag twee van je favoriete films op Facebook posten? Vroeg Dwi me. Dwi ken ik van lang geleden, toen ik haar regisseerde en zij speelde in een voorstelling die ik had gemaakt. 
Ergens in de tijd kwamen we elkaar in de online wereld weer tegen. Zij leest mijn verhalen, ik die van haar. Toen ze vroeg om favoriete films dacht ik eerst; ‘ oh nee, niet nog een challenge’, maar ja, ik vond haar aardig, dus ik besloot een poging te wagen. Met enige paniekgevoelens liep ik naar mijn dvd-kast.
En daar zag ik ze. Al mijn zeer geliefde grappige, ontroerende en bovenal om over na te denken films over kleine mensen op zoek naar hun bestemming. Geen beroemdheden, maar gewone mannen en vrouwen die geconfronteerd worden met verlies, die verrast worden door vreemde snuiters die ze plotseling tegen komen, die worstelen op een manier dat ik er om moet lachen, clowns zonder clownsneus. Lees verder →
Sis dient zich aan.
Sinds half februari is de zus van de regenboogprins van het gezinshuis waar ze woonde, wegens een breakdown verhuisd naar een crisisopvang. En sinds die tijd haalden wij haar (tijdens de lock down) wekelijks op voor een wandeling. Twee weken geleden ging het slot weer open en nu komt ze ook logeren. Ik noem haar online Sis.
Sis is dertien en leeft via haar telefoon, daarnaast heeft ze honderden wensen en een goed relativeringsvermogen omdat veel wensen nog iets te kostbaar zijn en ze dat gelukkig beseft. Ook is ze grappig en op een leuke manier sarcastisch.
De Regenboogprins leert van haar gretig alle mogelijkheden die een mobiel heeft en vindt het heerlijk om zijn zus zo vaak te zien.
Gisteren, tijdens een wandeling, zei lief ergens tegen de Regenboogprins, ‘Het leven is heel simpel’. Nou, daar was Sis het niet mee eens. En daar kan ik goed inkomen.
Haar leven is allesbehalve simpel.
Er is veel gebeurd, al vanaf haar babytijd. Daarna 5 verhuizingen naar andere plekken. Dat is hartstikke ingewikkeld voor een kind. We hopen dat we in de rol van soort ‘oom en tante’ ruimte kunnen geven aan de band tussen broer en zus de komende jaren tijdens weekenden en vakanties.
Voor mezelf is het wel weer even wennen. Met z’n vieren is er een totaal andere dynamiek dan met z’n drieën. Regenboogprins heeft plotseling een speelkameraad. Dus doet minder appèl op ons. Tegelijk hebben we een vertrouwd ritme opgebouwd met tijden voor beeldscherm, en andere gewoontes en gebruiken, die Sis heel anders doet. Dus weer opnieuw zoeken naar evenwicht en balans. Benieuwd welke avonturen we nu weer gaan beleven.
Nu nog mezelf vergeven.
Het ging even goed mis vandaag. De regenboogprins ontplofte toen ik hem begrensde en begon zo’n keiharde scheldkanonnade tegen mij dat ik in mijn eigen woede terecht kwam en ook ontplofte. Wat natuurlijk niet hielp maar de boel alleen maar erger maakte. Gelukkig was er lief die het conflict overnam, waardoor ik mezelf kon herpakken en de prins ook weer kon kalmeren.
Hij had vervolgens diep verdriet over alle woedende dingen die hij had geroepen. Ik kon hem even op schoot nemen en zeggen dat ik het ook niet goed had aangepakt. Dat ik niet zo woedend naar hem had mogen schreeuwen. Ik zei sorry en hij zei sorry en daarna was hij nog 20 minuten heel erg verdrietig over de dingen die hij had geroepen. En ik ook, al liet ik dat niet zo merken. Na die 20 minuten konden we weer lachen, en na nog een kleine wandeling was het echt weer helemaal goed en hebben we samen op de bank een film gekeken en later heb ik hem lekker ingestopt, waarbij hij nog een keer zei dat hij niet zo had willen schelden en ik zei dat het allang helemaal goed was en hij zich nu niet meer schuldig moest voelen.
Daarna ging ik op de bank zitten, praatte er nog even met lief over. Wat ik anders had kunnen doen en hoe we hem beter konden helpen.
En nu? Nu moet ik mezelf nog zien te vergeven. En dat is moeilijk. Ik had dit niet gewild, meestal lukt het me goed om traumasensitief te reageren. Waarom vandaag nou niet? Waarom, waarom? Heb ik dan toch last van die zeven weken Corona-maatregelen? Waarschijnlijk wel, meer dan ik dacht. Lees verder →
Multi talent
Tijdens de startbijeenkomst van Art & Creativity 2 vraag ik welke mensen mee willen helpen om het festival dat we gaan doen, te organiseren. 4 mensen melden zich. Topmeiden, allemaal. Jorinde is 1 van hen. Ik ken haar nog niet. Omdat we wat intensiever samenwerken vanwege mijn rol als eindverantwoordelijke raken we in gesprek. Ze vertelt me over haar familie. Ze vertelt me over haar zusje, pleegzusje. Ze vertelt over de musical waar ze in speelt. Tijdens een programma-doorloop zie ik van haar een indrukwekkende fotoserie met daarbij gedichten die ze heeft geschreven. Daarna vertelt ze nog wat meer over zichzelf. Wat later kom ik erachter dat ze ook zingt en muziek maakt. Jorinde dus. Een jonge vrouw met vele talenten.
Momenteel is ze aan het afstuderen, maar daarna gaan we hopelijk weer samenwerken.
Tabitha is m’n mattie!
Ik dacht altijd dat ik haar voor het eerst ontmoette tijdens een grote reünie van de organisatie waar ik werkte. Maar zij wist me te vertellen dat het eerder was en dat ze als tiener een keer meespeelde in een sketch tijdens een ouderavond die ik uitvoerde voor een middelbare school. Uiteraard had ze gelijk.
Toen ze achttien was deed ze mee aan een auditie voor Switch theater, dat ik programmeerde en regisseerde.
Toen ze 20 was, werd ze mijn collega en toen ze 21 was, nam ze een deel van mijn baan over. Kwaliteit, eigenheid, betrokkenheid en een geheugen als een olifant, dat kenmerkt haar.
Tabitha beschouw ik als een wonderlijk mens, zo anders dan ik, alhoewel mensen ons vaak met elkaar vergeleken. Dan noemden ze ons: Charis A en Charis B, of andersom; Tabith A en Tabith B. Waarom mensen dat deden snap ik nog steeds niet helemaal, omdat we naar mijn idee totaal anders zijn.
Ik vergeet alle namen van mensen die op mijn pad komen, Tabitha onthoudt ze. Ik kijk naar de grote lijnen, Tabitha kijkt naar de details. Ik wil de (creatieve) leiding hebben, Tabitha vindt het prima om een deelproject op zich te nemen en kan zowel conformeren als haar eigen visie en stempel op het geheel zetten. Lees verder →