Vandaag is het Aswoensdag,  Na het uitbundige carnaval zetten de mensen hun maskers weer af en tekenen een askruisje op hun voorhoofd.  Over 40 dagen is het Pasen.  Sommigen van ons vasten tijdens die 40 dagen. Vroeger betekende dat dat je bepaalde etenswaren niet at. Tegenwoordig kun je ook 40 dagen geen social media, 40 dagen geen alcohol of andere dingen kiezen. Ook ik wil iets met de komende tijd doen.

Vorig jaar heb ik de blog ‘ lichtbrengers ‘  geschreven. Iedere dag schreef ik een kleine ode aan iemand die iets goeds en moois deed voor de wereld waarin we leven.  Dit jaar kies ik voor het lijden. Ik heb er een tijd over getwijfeld omdat ik het een zwaar thema vind.  Ik ben  een beetje  bang dat ik na 40 dagen in een ernstige depressie raak.  Vandaag bedacht ik me; doe ik het niet voor mij,  dan doe ik het maar voor hen.  Door leed  van anderen en mijzelf in de ogen te zien,  door het te willen horen, ben ik loyaal en ben ik getuige. Ik ben benieuwd wat het me gaat brengen. Misschien lees je mee  in dit niet zo aantrekkelijke avontuur? Het wordt niet leuk, dus ik kan me voorstellen dat je er niet voor kiest.