Ik las van Rachel Held Evans als eerste haar boek ‘De deugdzame huisvrouw’ waarbij ze een jaar lang letterlijk probeerde te leven zoals de bijbel voorschrijft. Dat leidde uiteraard tot allerlei humorvolle situaties, maar ook tot de bevrijding van het lezen zonder de context mee te nemen. Ik leerde haar op deze manier kennen als een intelligente vrouw die vragen stelt aan allerlei aannames die over geloof en de bijbel gaan. Ze stelt deze vragen en komt vaak tot andere antwoorden dan de traditie waar ze uit komt. Dat maakt haar lastig voor haar omgeving. Ik kan me ook voorstellen dat het soms eenzaam is. Ik herken dat ook. Dat je tussen allemaal enthousiaste kerkgangers zit en zelf eigenlijk niet precies weet waarom je daar zit. Of dat je luistert naar een preek waar je haren van overeind gaan staan en je mag niets terugzeggen.

Wat ik knap vind, is dat ze zich niet terugtrekt uit het de discussie en niet terugslaat op de agressieve aantijgingen die soms onder haar filmpjes staan, maar in gesprek blijft. Ze is daarin een voorbeeld voor mij. Liefdevol en verbonden leven betekent dat je weet dat er mensen zijn die zich in jouw vragen en ervaringen herkennen, maar het betekent ook stelling in kunnen nemen, het niet met elkaar eens zijn en toch met elkaar verder kunnen.