Deze week ben ik op zoek naar eigentijdse Jezusbeelden waaruit diversiteit en inclusiviteit spreekt. Ik merkte tijdens het zoeken dat ik telkens de beelden koos die mij iets vertelden over de levensvragen en het lijden in onze tijd. Het lijden van homoseksuelen of transgenders over uitsluiting. Het lijden van meerdere generaties minderheden in landen. Het schilderij van Janet Brooks fascineert mij al langere tijd. Het is een schilderij dat ze heeft gemaaakt n.a.v het verhaal van de Emmausgangers uit de bijbel. Daar lopen twee leerlingen van Jezus van Jeruzalem naar Emmaus (11 km) enkele dagen nadat Jezus dood en begraven is. Het verhaal vertelt over een mysterieuze 3e wandelaar met wie ze in gesprek raken. Een wijze, dat is duidelijk. Pas als ze thuis aangekomen met deze wijze gaan eten, herkennen ze hem als hun meester Jezus.
Als kind al snapte ik er niets van. Hoe kon het dat de mannen Jezus niet herkenden? Een uitstekende vraag. Het antwoord weet ik eigenlijk nog steeds niet. Wat ik wel weet is dat er mystiek bestaat. Mystiek betekent geheimzinnig. Het is de leer over kennis en persoonlijke ervaringen van toestanden van bewustzijn voorbij de normale menselijke perceptie. Ik leer steeds meer dat in de mist, in de vage contouren, soms waarheid zich openbaart zonder woorden. Mijn hoofd probeert iedere keer weer het verhaal van het lijden, sterven en opstaan te begrijpen en faalt daarin. Mijn hart echter is warm en mijn huid neemt de aanwezigheid van Jezus de Levende waar. Misschien is het daarom wel dat het schilderij van Janet Brooks Gerloff mij zo aanspreekt. Misschien is het zoals de regenboogprins ooit zo fantastisch verwoordde: ‘God zit in de lucht, dus ook in ons lichaam, want we ademen de lucht in.’
Geef een reactie