Ik ga de komende tijd wat experimenteren met Vloggen.. hierbij mijn eerste maaksel
KOPSTUKKEN: Janneke Hart en haar acteerfabriek.
Een aantal jaar geleden ontwikkelde ik via broedgebied de cursus KOPSTUKKEN. KOPSTUKKEN was een cursus voor jonge mensen met idealen, waarbij in co-creatie en via allerlei verrassende mensen en interventies door de deelnemers gewerkt werd aan een persoonlijke missie. Het ging daarbij niet om doelen en hoe leg ik de kortste weg af naar succes, of over zelfrealisatie. Het ging wel over talenten en kwaliteiten en wensen en het ging over geven, of misschien wel gewoon over liefde’. Janneke Hart deed ook mee aan KOPSTUKKEN. Hoe kan het ook anders als je achternaam ‘Hart’ is. Ik leerde Janneke kennen als iemand met hart voor mensen en begiftigd met creativiteit. Ik leerde haar kennen als hartelijk. Ik leerde haar kennen als ondernemend en karaktervol door als het moeilijk was, niet op te geven maar door te zetten. Als een ingeslagen weg ophield, zocht Janneke actief naar een nieuwe. En daarom denk ik dat Janneke, naast een HART mens, ook een professionele trainingsacteur is. Omdat ze de klappen van de zweep kent. En omdat ze weet dat je van verder zoeken en doorzetten, sterker en steviger wordt. Janneke is met recht een KOPSTUK die mensen veel te bieden heeft. Meer weten? Leer haar kennen in het volgende filmpje!
De magie van de Vrijstaat. Pop up!
Al lange tijd wilde ik er eens naartoe. De kunstwerkplaats voor kinderen ‘De Vrijstaat’ in Utrecht. Gisteren was het zo ver. Samen met de regenboogprins en zijn zusje togen wij naar deze plek. En we werden niet teleurgesteld. Na het bewonderen van de slapende poppenmaker en alle materialen waarvan hij zijn poppen maakt, mocht iedereen zijn eigen wiebelworm maken. Met lijmpistool, kriebeldoek, pingpongballen en allerlei klein materiaal toverden we in mum van tijd drie fantastische wiebelwormen tevoorschijn.
Nicole Krauss
Al zolang ze schrijft ben ik verslingerd aan haar boeken. Ze neemt me mee naar een andere wereld, in rollen waar ik me deels herken. Altijd in het verborgene, altijd is er sprake van mysterie. Ik waan me in een ander vandaag, een schimmig verleden en vraag me af wat de toekomst brengen zal.
Ik raad het aan, dit nieuwe boek, ook al ben ik nog maar op de helft. Maar als iemand als ik door Tel Aviv kan dwalen zonder er ooit geweest te zijn, is dat voor mij een teken van ouderwetse en betoverende schrijverskracht en de aandacht van veel lezers waard.
Het is goed om hier te zijn.
Het is inmiddels een week geleden. Samen met Egbert en de regenboogprins vierden we een bescheiden feestje op de Veluwe met familie en vrienden. Een feestje, om wel duizend redenen. Een aantal vrienden vergezelden ons het hele weekend.
We zaten om het vuur en vertelden verhalen. De kinderen bouwden hutten en speelden spellen. We wandelden in de herfstzon door de bruin, geel, rode bossen en dwaalden over de hei. Er werd gekookt en gebakken en zo werd een heerlijke tapasmaaltijd gebrouwen voor iedereen die op zaterdag kwam. We zaten samen in de kapel en zongen taize liedjes en benoemden waar we dankbaar voor waren en we huilden om wie we misten en ook om wat er goed was.
We werden overweldigd door de vele cadeau’s die we kregen. De regenboogprins kon er ongeveer in zwemmen. We ontmoetten vrienden die we al lange tijd niet meer hadden gesproken. We voelden ons verwend, verzorgd en geliefd.
Op zondag maakten we de villa waar we logeerden weer schoon en namen afscheid. Het was zo gewoon en zo simpel samen. En toen we thuis waren omhelsden we elkaar omdat we zo blij en ontroerd waren om alle goede vrienden en het goede leven dat we konden vieren.