40 dagen duister (dag 19: vermiste kinderen)

Af en toe komt er via Facebook een berichtje voorbij over een kind of een tiener die vermist is. Vandaag viel mijn blik ook op zo’n berichtje. Meestal vraag ik mij als eerste af wat er is gebeurd. Ruzie thuis? Ontvoering? Kans op uitzetting? Zo ook vandaag. Ik staarde naar de foto van de 14-jarige jongen en klikte toen door naar de site van de politie om meer informatie te lezen. Direct zag ik in de rechterkolom een link naar meer ‘vermiste kinderen’. Ik klikte er op en tot mijn verbazing en ook verbijstering zag ik vele kinder en tienerhoofden van mensen die de afgelopen maanden en jaren zijn verdwenen. Ik neem aan dat als ze nog op de site staan, ze tot op heden nog niet gevonden zijn. Ik keek naar al die gezichten. Jonge mensen, die gemist worden. Die een gat achter hebben gelaten in het bestaan van hun familie.

http://www.politie.nl/gezocht-en-vermist/vermiste-kinderen?page=1.

 

 

40 dagen duister (dag 17: au!)

Het is de gewoonte om na een tijd te stoppen met medicijnen om te checken of ze werken en of ze nog nodig zijn. Aarzelend en onzeker gingen we er in mee.  Zou hij dat aankunnen? Meteen de dag nadat we stopten zagen we het effect. We zagen de kleine jongen veranderen van een dappere prins in een angstig en boos vogeltje dat zich plotseling voor ons verstopte en dacht dat hij zich tegen ons moest verdedigen. Au. Dat deed heel erg pijn.

 

image Lees verder →