Mijn lief, wat vrienden en een aantal collega’s kennen me. Die weten: Juni is niet Charissa’s maand. Ik ben moe, heb verschrikkelijk veel zin in vakantie en nog een berg werk te verstouwen voor het zover is. Nakijken, ontwikkelen, organiseren, dingen vast klaarmaken voor het nieuwe seizoen en dingen afronden uit het oude. Menigmaal dansen er wat rode poppetjes voor mijn ogen en ik scheld nog net niet in de aanwezigheid van die vaak verschrikte collega’s, maar wel zodra ik in de auto zit. Dan laat ik me gaan en scheld op iedereen die te traag, te snel, te raar rijdt. Lees verder →