… ik kreeg een prachtige brief van Anita:
Mijn hart vult zich nog steeds met dankbaarheid en in mijn hoofd speelt de ene mooie herinnering na de andere zich af als ik terugdenk aan de lessen van de Theater & Creativiteit minor. Ik neem je graag mee in een paar van deze herinneringen.
Helaas had ik een les gemist. Ik had uitgesproken dat ik misschien wel weer iets met dansen wilde doen voor onze voorstelling, daar hadden we wat mee gespeeld en nu krabbelde ik direct weer terug. Een gevoelig punt. Dus ik bleef thuis. De ochtend les was lang en breed voorbij voor ik durfde te reageren op de vragende berichten met uitgesproken zorgen om mij. Charissa vroeg of ik die dag toch nog even langs kon komen. Ik voelde me ondertussen best wel schuldig en heb haar in de middag opgezocht op school. Al snel kwamen er tranen, ik zat vast in mijn hoofd en durfde niet.
Een luisterend oor en lieve woorden gaf ze mij en tegelijk wist ze me precies zo te prikkelen dat ik me aan het einde van ons gesprek uitgedaagd voelde, bemoedigd en mijn verantwoordelijkheid weer wilde nemen. Voor iedereen heeft Charissa die persoonlijke aandacht, ze weet je vrij snel goed te lezen. Soms strijkt ze met opzet tegen je haren in en andere keren staat ze klaar met een doos vol complimenten. Heerlijk samen lachen is ze ook echt niet vies van. Zichtbaar geniet ze ervan om het beste in haar studenten naar boven te laten borrelen en vooral ook van het proces daarnaartoe. “Schoonheid zien in imperfectie” noem ik het maar.
Na de voorstelling zat ik in een waas van wat we net hadden neergezet met elkaar en drong het nog niet helemaal door dat ik echt had gedanst. Ik danste freestyle nog wel, niet op muziek maar op mijn gevoel en op de klanken van de monoloog van een mede student. Ik danste als tiener wel hiphop maar dit had ik nog nooit gedaan. Charissa kwam met een grote glimlach naar me toe, knuffelde me en overspoelde me met woorden van trots waardoor mijn waas plaatsmaakte voor enthousiasme en trots. Trots op mezelf en trots op het proces.
Charissa je bent een cadeau voor iedereen die jou durft toe te laten, en er zijn er volgens mij maar weinig die dat niet meteen doen. Nu nog pluk ik de vruchten van onze tijd op de CHE. Je bent een mooie vrouw vol mensenkennis met een creatieve blik op… ja op alles eigenlijk. Je bezit een aanstekelijk enthousiasme en positieve houding, durft risico’s te nemen en buiten je eigen comfortzone te gaan. Met talent voor het verbinden van mensen, met elkaar maar ook met datgene wat je maakt. Je foto’s van de regenboogprins en manlief waar de liefde vanaf spat en waarmee je het publiek verbindt aan jou en je gezin. Het maken van overgangen waardoor losse stukken theater een voorstelling worden. Nogmaals bedankt. Dat er nog maar velen aangestoken mogen worden door jouw enthousiasme en zij die vlam vervolgens weer uitdelen aan mensen in hun omgeving.
Anita.
Geef een reactie