Toffe documentaires:
1. Sur L’adament – deze tedere documentaire nam me mee aan boord van een boot in het midden van Parijs, waar mensen met psychische problemen worden opgevangen. Een film van Nicolas Philibert (Étre et avoir).
2. Mama mag ik naar huis toe (2024) van Eline van der Kaa & Jesse van Venrooij (Filmmoment). Respectvol en leerzaam zijn ervaringen van moeders wiens kinderen uit huis geplaatst zijn in beeld gebracht. Ook de relatie met pleegouders en gezinshuisouders van deze moeders komt in beeld. Trots om vanuit de leergemeenschap ‘ouders’ hier in meegedacht te hebben en enorm trots op Coby die hier aan meedeed.
3. Love in the Spectrum– deze Netflix docu-serie volgt de zoektocht naar een relatie van jonge mensen in het autistisch spectrum. In mijn huis woont ook zo’n held. De serie was een feest van herkenning, soms pijnlijk, maar ook vreugdevol en verrijkend.
4. Where dragons live (2024) van Suzanne Raes over hoe een vrouw terugkijkt, samen met haar broers, op haar kindertijd, door het opruimen van hun huis, waarin allerlei draken te vinden zijn, maar ook een draak woonde. Een beetje geheimzinnig en eigenlijk ook heel gewoon…dat je als terugkijkende volwassene zowel de intimiteit als de vervreemding van wat toen normaal was ervaart.
5. Brieven aan Vincent (2023) Via de brieven van Van Gogh, die in psychiatrisch centrum Saint-Paul-de-Mausole in Frankrijk een jaar doorbracht, en de ervaringen van de huidige patiënten in de kliniek verkent deze film de grenzen tussen gekte en creativiteit. Ik vond het heel boeiend om via het schilderen en de brieven mee te leven met de mensen die in de kliniek verbleven.
Films: ik heb niet zoveel speelfilms gezien dit jaar en ook series heb ik niet echt bekeken. Welke me nog bijstaan zijn:
1. Wicked little letters
2. Inside Out 2 (samen met de Regenboogprins gezien)
3. Barbie (samen met Egbert gezien)
4. en op de valreep: De terugreis
En jij? Welke had je niet willen missen dit jaar?
Geef een reactie