Theater en kerk?

op

Najaar 2014 werd ik uitgenodigd om een workshop te geven voor Eredienst Creatief, een gezelschap dat zich buigt over de kwaliteit van de eredienst.  Hoe theater kon bijdragen aan de liturgie? Ik kende de organisatie niet, maar vind het altijd bijzonder om twee disciplines met elkaar te vergelijken, dus ik zei ja.

Afgelopen zaterdag, 11 April 2015 gaf ik mijn workshop. Ik had het kleinste aantal deelnemers en relatief veel vrouwen die aanschoven.  Was ik onbekend? Was het fenomeen theater onbekend? Ik weet het niet. Ik weet wel dat de groep mensen die mee deed in de materie dook die ik aanbood. Na het laten zien van de eerste theatrale filmpjes was direct helder dat het een kunst is om tekst verstaanbaar te maken.  Hoe wordt tekst je zo eigen dat  de mensen in de zaal gaan luisteren? Het Hooglied van de bible-tapes drong binnen.

Lees verder →

De soorten

op

3 VWO’ers zitten op een barkruk.  Ze zijn aanwezig bij ‘iets bij de koffie’ van KEEK en Blossom030. Ze vertellen over gender en seksualiteit. Vanaf jonge leeftijd leren de meeste mensen dat er maar twee vormen van gender zijn. Man en vrouw Zij zien gender meer als een spectrum met schalen van hoeveel manlijk of vrouwelijk je bent. En ze worden daarin ondersteund door biologen en seksuologen, die dit al lange tijd weten.

image

Lees verder →

Op de avond voor rokjesdag..

op

Donderdagavond 20.00 druppelen ze binnen met chocola en wijn onder hun armen. Sommige mensen kennen elkaar, maar iedereen kent mensen niet.  Namen worden uitgewisseld en daar laten we het ook even bij. Want deze avond begint niet met het uitwisselen van gegevens, en ook niet met het bespreken van wie er morgen een rokje zal dragen, maar met twee verhalen over bezieling en hoe die soms ergens in ons zich zachtjes teruggetrokken heeft. Wachtend op een kans om zich opnieuw te openbaren.   Na de twee verhalen uit ‘de verhalenkathedraal’ blijft het even stil voordat de eerste verteller begint.

verhalenkathedraal_grijs2

Lees verder →

Nachtdomein

op

imageOm half vier schrik ik wakker uit een droom. In golfjes komen daarna de gedachten. Over de regenboogprins en zijn juf die niet weet hoe ze hem kan bereiken. Over een workshop die ik ga geven. Over verhalen die verteld gaan worden.Over werkzaamheden en planningen. Over mijzelf, mijn irritaties en angsten.
Als kabbelend water golven ze door mij heen en omdat ik niet gefocust genoeg ben om ze te leiden neem ik alleen die gestage stroom waar. Totdat het 4.44 is. Dan klinkt er een tjilp buiten. De eerste vogel wordt wakker. Een moment waan ik mij in Italië, of Noorwegen, of Nunspeet. Ik lig in de camper en wordt wakker van  het gezang van de vogels. Voor mij ligt een warme dag met mijn lief. Een tijdje luister ik naar de merel buiten. Dan besluit ik toch nog even te gaan slapen. Op mijn linkeroor zodat ik  daadwerkelijk nog even terug kan keren naar hopelijk een droomloos uur.

Honey, I blew up the system

op

 

image

Pasen 2015. Terwijl ik iedere dag schreef over het thema lijden werd ik er langzaam mee vertrouwd. Ik was bang dat ik in een depressieve zeur zou veranderen, of een agressieve activist, of een melodramatische heks.  Want ik heb ze alledrie wel een beetje in me en door over lijden te schrijven was ik bang dat ik dat deel van mezelf zou vergroten. Maar niets gebeurde zoals verwacht. Lees verder →