Vandaag rijd ik door de stad met de regenboogprins. Samen op de fiets, langs de Dom, door de Lange Nieuwstraat op weg naar huis. Vrolijk en tevreden allebei, lekker anoniem, zoals altijd. Een gewone moeder met een gewone zoon. Lees verder →
Straotpraot met Claudia Brugman en kloosterperikelen.
Al geruime tijd worden er door mensen van Blossom030 en Kerk op zuilen snode plannen gesmeed over het starten van een ‘goede buren project’ een nieuwerwets kloosteridee, waarbij een aantal mensen in een (verbouwde) kerk wonen, een aantal mensen er kerken en ze goede buren willen zijn van elkaar en de wijk. Lees verder →
Hyperrealisme Sculptuur
Vanmorgen trokken de regenboogprins, lief en ikzelf er op uit! Al lange tijd wilden we naar de expositie Hyperrealisme Sculptuur in de Kunsthal in Rotterdam. Vandaag was het zo ver. Ik had natuurlijk al wat foto’s gezien, maar als je er echt bent is het wel heel bijzonder. Bizar genoeg wilde ik net zoals iedereen de beelden aanraken. Ik wilde de huid voelen. Dat mocht natuurlijk niet en daarom lag er ergens een klein stukje van het materiaal waar de beelden van waren gemaakt dat we wel mochten aanraken. Dat deden de regenboogprins en ik en het was een raar gevoel, want het zag er uit als huid, maar het voelde als een soort rubber.
Wonderlijk kunstig!
Ik denk dat dit de meest bijzondere werkweek was van schooljaar 2017-2018. .
Afgelopen maandag ontmoetten we elkaar. Een groep 2e jaars social work studenten, de acteurs van de theaterwerkplaats van ‘s Heeren Loo (de Hartenberg), hun regisseurs en ondergetekende. Onder de dennenbomen van het terrein, in de gymzaal op het terrein van de Hartenberg verzamelden we. Het was het begin van een week die ik niet snel zal vergeten. Lees verder →