The truth is rarely pure and never simple. – Oscar Wilde
2015: de weg naar binnen.
Meestal begint het in December. De evaluatie van het jaar dat gaat eindigen. Maar in 2015 liep het heel anders. Begin december was ik hard aan het studeren. Ergens in mijn achterhoofd zat ‘de evaluatiewandeling met goede vriend’ en ik ging inderdaad wandelen, maar in plaats van de reflectie op het leven ontspon zich een gesprek over onderwijs en onderwijsveranderaars. Sinds september studeer ik. En aangezien ik een praktijkmens en creatieveling ben, word ik s nachts wakker omdat dan de theorieën zich om hebben gezet in ideeen, ontwerpen, revoluties. In het Engels. Blijkbaar is de Engelse taal het kanaal voor mijn intuitie geworden. Mijn verstand en gevoel stoeien om een nieuw evenwicht te vinden. Lees verder →
Kerstgedachte: Dat is mijn papa!
Dit jaar burgerde de regenboogprins langzaam maar zeker in bij ons. Afgelopen week bezochten we voor de 2e keer de kerstmaaltijd op zijn school. Eerst moesten alle ouders zich verzamelen in de grote hal, waar de kinderen samen een kerstlied zongen en daarna alle juffen en meesters ook nog eentje. Hoog boven op de schouders va n mijn lief zat de regenboogprins. Naast hem een vader en zoon, een jongetje uit de klas van de regenboogprins.
Over Dino’s, Bambi en tranen.
42 jaar geleden zat ik samen met zo’n 100 andere kinderen in de Olde Weme in Ommen. Om me heen een geschreeuw van jewelste en wat angstig voor wat er komen zou. Maar al gauw zat ik gekluisterd aan het grote doek, waar een jong prinsje werd geboren. Het hertje Bambi. Nietsvermoedend en vol plezier keek ik naar het eerste deel.. Totdat alles misging.
Wetenschap
Sinds september ben ik begonnen aan de Master Learning & Innovation.Ik zit dus veel met mijn neus in de boeken en lees wetenschappelijke artikelen. Afgelopen maand leverde ik met grote onzekerheid mijn eerste toets in. Ik hoopte dat het goed genoeg was (Inmiddels weet ik dat het goed genoeg was, het was zelfs erg goed volgens de docent). Vanmorgen bracht ik de regenboogprins naar school. Bij hem op school had de juf iets gezegd dat hij wel interessant vond. ‘Charissa er bestaat zoiets als dat mensen van iets heel veel weten toch? Hoe heet dat?’